Ten tijde van de PlayStation 1 speelde ik graag racegames na schooltijd. Ik was verknocht aan games als Need for Speed en Ridge Racer. Maar opeens verscheen daar een nieuw soort game op de markt; Gran Turismo met als subtekst The Real Driving Simulator. Uiteraard was ik benieuwd en toen de game eenmaal uit was en ik de reviews las in de game magazines (dit waren papieren boekjes die elke maand uitkwamen met nieuws of games, een soort analoge websites kun je ze wel noemen) wist ik dat ik deze game moest spelen.
Echter, in die tijd was ik nog niet zo rijk dat ik direct op dag 1 een spel kon kopen. Ik was 13 of 14 toen de eerste Gran Turismo uit kwam en mijn vader en moeder zagen het niet zitten om even dik 100 gulden te betalen voor een spelletje. Nee ik moest netjes wachten tot hij eindelijk als platinum titel uitkwam, maar oi wat heb ik er toen van genoten. Het was zoiets anders dan ik gewend was, met prachtige graphics voor de tijd, echte bestaande auto’s en circuits. Ja, dit was voor the first real driving simulator.
Inmiddels zijn wij een kwart eeuw verder en toegekomen aan het 7e deel van de main serie gran turismo games. Dat de serie de laatste tien jaar behoorlijk in het slop lag is natuurlijk voor niemand een verrassing. Met Gran turismo 6 die pas uitkwam op de PS3 toen de PS4 al was aangekondigd, kreeg deze maar weinig aandacht (de aanfluiting die Gran Turismo sport heette, nog maar niet eens te noemen). Ik keek dus wel erg uit naar Gran Turismo 7.
Inmiddels heb ik mij al zo’n twee weken kunnen verdiepen in de nieuwste Gran Turismo. Het spoelde gelukkig al snel de vieze smaak weg die ik had van GT Sport. Maar is Gran Turismo nog wel van deze tijd, 25 jaar na de eerste en tien jaar na deel 6?
Met meer dan 400 auto’s en tientallen banen zul je deze game tot in den treure kunnen blijven spelen. Helaas heb ik de online multiplayer niet kunnen testen, aangezien ten tijde van schrijven er nog bijna niemand mee online was. Onder die 400 plus auto’s zitten ook gigantisch veel prachtige ision auto’s die een soort toekomstvisie moeten uitstralen van hoe een merk haar auto ziet in de toekomst. Deze modellen zijn echt geweldig gaaf.
De single player campaign voelt echter wel wat steriel en geforceerd aan. De game werkt met menukaarten die je in een café krijgt voorgeschoteld door Luca. Deze menukaarten dien je te voltooien door middel van auto’s te unlocken of upgrades te kopen of andere zaken uit te dokteren in het spel. Het mooie hiervan is wel dat de game je eerste leert rijden met de wat lagere klassen qua auto’s, waarbij je al spelende hogere klassen vrijspeelt. Echter, hier viel mij ook direct de eerste echte tekortkoming op: elke race is hetzelfde, je start achteraan en je dient 12 of 16 auto’s in te halen op het circuit om vooruitgang te boeken op je menukaart. En dit is iets waarbij de verveling op den duur wel toeslaat.
Ook grafisch voelt de game heel steriel aan. Het is haast of polyphony bang is om fun in de game te brengen. De toeschouwers leven niet mee en er zijn geen spannende weersveranderingen etc. Ook de weerseffecten waren op z'n best matig te noemen. En waarom nog steeds geen uiterlijke schade aan de auto’s? Elke andere racing game heeft dit al 10 jaar ofzo.Het wordt nu wel eens een keertje tijd Polyphony!
De graphics van het spel zijn goed, niet uitmuntend of speciaal maar gewoon goed. De game kent 2 modes: een Ray-tracing mode die alleen Ray-tracing kan laten zien tijden de herhalingen, of foto momenten in een Performance mode zonder Ray tracing waarin alles lekker strak op 60FPS bleef draaien. De Ray-tracing mode zou ik dus ook niet aanraden, aangezien het maar weinig toevoegt. Het is grafisch wel duidelijk dat het een cross gen game is die ook gewoon strak draait op de standaard PS4, en daardoor eigenlijk niets bijzonders laat zien op de PS5. Uiteindelijk voelt het meer als een opgevoerde Ps4 game dan een new-gen PS5 game.
Het grootste minpunt van de game is wellicht wel de muziek. Ik heb lift muziek gehoord die ik beter vond dan dit. En ik kan mij vergissen, maar volgens mij hebben ze dezelfde componist gebruikt voor de openingstune die ook de muziek heeft gemaakt voor een filmpje over twee dames en een plastic beker. Serieus, als je die link gelegd hebt ga je het ook horen.
Conclusie
Al met al is Gran Turismo 7 na 10 jaar eindelijk weer terug waar het hoort. Het is een zeer toffe game die bulkt met content. De gameplay is van het hoogste niveau,wat natuurlijk ook het belangrijkste is in een game als deze. Echter de steriele graphics, single player campaign en opbouw van het spel doen wel wat afbreuk aan het geheel. En zet de muziek alsjeblieft gewoon uit! Pak je spotify erbij of wat dan ook en pomp whatever je hebt door de speakers, aangezien alles beter is dan de meegeleverde muziek.
Bron: Joep Peters / StarGamers
