Gameland

Bandai Namco is een echte RPG fabriek geworden, zo hebben we de afgelopen jaren flink wat RPG’s mogen verwelkomen van deze uitgever en staan er ook nog flink wat RPG’s in de planning. Het zijn niet alleen de oude bekende namen van weleer die de revue passeren, het bedrijf heeft namelijk ook wat nieuwe IP’s in de planning staan. Een van deze nieuwe titels is Scarlet Nexus, een veelbelovende action-RPG met een tof anime stijltje. In deze review lees je dan ook of deze game de moeite waard is!

Het verhaal van Scarlet Nexus is best tof te noemen en hierin ben je lid van een speciaal leger met de naam OSF (Other Suppression Force) dat op mutanten jaagt en wiens taak het is om deze binnenvallende mutanten, bekend als “The Others”, uit te roeien. Voordat je aan je avontuur begint, kun je kiezen uit twee personages. Zo is daar Yuito die een zwaard hanteert en close combat prefereert en Kasane die vlijtig van een afstand werpmessen kan gooien. Doordat er een psionic hormoon is ontdekt in het menselijke brein, is het voor bepaalde mensen mogelijk om superkrachten te ontwikkelen. Yuito en Kasane beschikken beide over dit hormoon en hebben elk hun eigen redenen om mee te doen met de OSF. Beide personages hebben dezelfde superkracht, namelijk psychokinesis, waardoor ze met hun gedachten voorwerpen kunnen verplaatsen.

Bloempot monster

De gamewereld van Scarlet Nexus is behoorlijk meeslepend en kent futuristische steden, augmented reality-overlays en de game heeft opvallende monsterontwerpen. “The Others” kennen een fantasierijk design en hun lichaamsdelen bestaan dan ook uit objecten uit de spelwereld zoals hoge hakken, bloempotten en klokken. Toch moet ik wel zeggen dat de variatie in vijanden niet erg groot is, waardoor het op den duur wel een beetje repetitief aan kan gaan voelen. Gelukkig wordt dit wel gecompenseerd door de vette eindbaas gevechten die de game kent, waarin je het opneemt tegen gigantisch grote monsters! Naarmate je vordert, ontmoet je een aantal vriendelijke en vijandelijke personages en het verhaal kent ook een aantal toffe plotwendingen. De futuristische wereld is dan ook gebaseerd op technologie rondom het menselijk brein, dus je zult je vaak afvragen of wat je meemaakt ook werkelijk echt is of niet. Deze setting moet wel een beetje je ding zijn, maar het kan behoorlijk intrigerend zijn.

Hoewel de spelwereld erg tof is, kan dat niet echt gezegd worden van de cast van personages in de game. Daardoor is Scarlet Nexus niet zo’n memorabel avontuur geworden als wat ik gehoopt had, aangezien bijna elk personage behoorlijk stereotiep te noemen is en de diverse personages behoorlijk oppervlakkig uitgewerkt zijn voor een Japanse actie RPG.

Systemen enzo

De combat van Scarlet Nexus is simpel van opzet maar erg doeltreffend en combineert op slimme wijze melee combat met psychokinetische krachten waarmee je objecten kunt laten zweven en ze op je vijanden kunt afvuren. Dit zorgt voor vermakelijke gameplay die snel op te pikken is, vooral als je de schilden van tegenstanders kapot kunt maken door bepaalde objecten te gooien die behoorlijk wat schade kunnen aanrichten. De eigenlijke melee combat is daarnaast het standaard riedeltje waarbij je kunt aanvallen en ontwijken terwijl je je krachtmeter oplaadt, zodat je meer objecten op je vijanden kunt afvuren.

Om gevechten nog boeiender te maken, zijn er een aantal mechanics die langzaamaan worden geïntroduceerd naarmate je vordert in de game. De meest substantiële daarvan is het SAS-systeem waarmee je de speciale vaardigheden van je bondgenoten kunt gebruiken. Je speelt de game dus niet alleen, en in totaal kun je vijf bondgenoten toevoegen aan je team, waardoor je via het SAS-systeem gebruik kunt maken van een aantal toffe vaardigheden. Met Clairvoyance kun je bijvoorbeeld door rook heen kijken, Pyrokinese voegt vuur toe aan je aanvallen en Sclerokinese maakt je zelfs tijdelijk onoverwinnelijk. Mijn favoriet is Invisibility, omdat je hiermee achter anderen kunt sluipen om ze ongezien uit te schakelen en veel schade toe te brengen. Daarnaast kun je ook diverse objecten uit de omgeving gebruiken om vijanden te verslaan, denk hierbij aan het besturen van een bus om zo over mutanten te rijden, wat best vermakelijk is.

That’s the sound of your brain crushing!

Scarlet Nexus kent uiteraard nog meer toffe mechanics, zoals de crush-meters van je vijanden. Als deze meter leeg is kun je een krachtige Brain Crush uitvoeren wat er best spectaculair uitziet. Ook heb je een Brain Drive-meter die je krachtiger maakt zodra deze vol is, maar helaas wordt deze automatisch ingezet, zodat je hem niet voor later kunt bewaren. Een soortgelijk systeem is Brain Field, hoewel deze wat risicovoller is omdat je een game over kunt krijgen als je deze te veel gebruikt. Dit komt doordat Brain Field je hersenen kan aantasten en als dit te lang duurt kan je personage dus sterven. Hoewel al deze mechanics best tof zijn, moet ik wel zeggen dat het de gameplay iets te simpel houdt. Je zou denken dat er hierdoor wat strategie om de hoek komt kijken, maar niets is minder waar. Zolang je de juiste aanvallen en moves gebruikt zijn de gevecht vrij eenvoudig te noemen, waardoor het later allemaal iets teveel van hetzelfde wordt.

Tussen de gevechten door kun je je personages op een aantal interessante manieren verbeteren. Naast het standaard levelen en het uitrusten van betere gear, heb je ook een Brain Map waar je punten kunt spenderen om stat-boosts, moves en tal van andere verbeteringen te ontgrendelen. Ondertussen kan nieuwe gear worden gekocht als gemaakt door waardevolle materialen in een winkel te verhandelen en zijn er ook tal van cosmetische accessoires te ontgrendelen. 

Gebrek aan variatie

Scarlet Nexus is over het algemeen best een toffe game, maar kan op een later moment best repetitief aanvoelen door het gebrek aan variatie in de gameplay, omgevingen en de vijanden. Daarnaast is het camerawerk tijdens de gevechten behoorlijk slordig en onoverzichtelijk te noemen. Zo kun je bijvoorbeeld vijanden locken, maar soms komt het voor dat je een vijand finaal mis slaat doordat de camerahoek niet echt optimaal staat. 

Scarlet Nexus is qua visuele stijl wel een mooie geworden en kent een typische anime vibe met een klein cell-shaded randje, net zoals we zagen in Code Vein. De game ademt ook een typisch Japans sfeertje uit en wat ook zeer positief is aan de game is dat je de keuze hebt om de game met Japanse of Engelse audio te spelen. Het is alleen wel jammer dat je steeds dezelfde one-liners voorbij hoort komen tijdens de diverse gevechten in de game. De soundtrack is daarentegen erg sterk te noemen en het wist mijn oren in ieder geval goed te strelen.

Conclusie

Scarlet Nexus is een intrigerende RPG geworden die zeker veelbelovend te noemen is en hopelijk een vervolg zal krijgen. De met anime doordrenkte actie zorgt ervoor dat liefhebbers van Japanse RPG’s deze game zeker erg tof zullen vinden. Toch wordt de game naarmate je vordert een beetje repetitief en dit komt voornamelijk door de gerecyclede vijanden, omgevingen en de one-liners van de personages. Desondanks zal je alsnog veel plezier beleven aan deze toffe game!