Gameland

Need for Speed is een legendarische serie en heeft veel raceliefhebbers gevormd tot wat ze nu zijn. Bij gamers uit de jaren ‘90 loopt het speeksel in de mond als je Need For Speed Underground of Most Wanted noemt. Daarvoor had je nog Hot Pursuit en, toen ik nog geen tien jaar oud was mijn eerste, Need for Speed Porsche 2000. Fuck, wat een glorietijden. Een jaar of twintig later zijn er 24 NFS games uitgekomen en daar hebben best wat miskleunen tussen gezeten. Racet NFS als je schoonmoeder of juist als Max Verstappen’s meer talentvolle broertje?

Ghost Games heeft, onder de warme deken van EA, in elk geval de tijd genomen voor de ontwikkeling van de nieuwste telg in de Need For Speed-familie. Dat is een goed teken, want het voelde een aantal jaren achter elkaar of dat er elk jaar een nieuwe NFS-game uitgepoept moest worden. Dat kwam de kwaliteit echt niet ten goede, de vorige game, NFS Payback werd door ons slechts met 50% beoordeeld.

Party in the city where the Heat is on

De laatste écht goede Need For Speed die ik gespeeld heb was Most Wanted uit 2012, wat eigenlijk Most Wanted 2 was. Grafisch erg indrukwekkend en de stad was een enorme speeltuin met voor ieder wat wils; veel toffe stukken om gas te geven, massa’s jumps en braakliggende bouwterreinen om lekker te off-roaden. NFS Heat heeft voor mij dezelfde vibe. 

Ghost Games heeft een volledige nieuwe stad uit de grond gestampt gebaseerd op oa. Miami en Florida; Palm City. Palm City is één grote speeltuin waar je zowel stevig kan planken als naar hartenlust kunt kloten. Je kunt fast travelen tussen één van de dertien garages nadat je deze ontdekt hebt, maar ik voel zelden die behoefte omdat ik er het liefst met 250+ naar toe scheur. 

Deze game is behoorlijk autoporno. Op moment van schrijven zitten er 127 wagens in de game waarvan er 115 zo te koop zijn als je een bepaalde reputatie hebt behaald, en 13 die je vrij kunt spelen door uitdagingen te volbrengen. De ene auto is nog lekkerder dan de andere en je begint in een Ford Mustang uit ‘65, een BMW M3 Evo II uit ‘88 of een Nissan 180SX Type X van bouwjaar 96. Als je dit niks vindt kun je echter al gauw overstappen op iets leukers, want er zit reteveel mooi speelgoed in deze game. Ik mis wel Bugatti en Maserati, maar dat is eigenlijk azijn zeiken in een wereld vol Porsches, Ferrari’s, Lambo’s, Aston Martins, McLarens, Pagani’s, Koenigseggs etc. 

YOU’VE GOTTA PIMP MY RIDE!

Buiten het aanbod auto’s wat EA kennende ongetwijfeld nog enorm uitgebreid gaat worden, heb je heel veel aanpasmogelijkheden aan je auto. Buiten het kunnen verhogen van de performance kan je de buitenkant van de auto enorm pimpen. Vooral de editor van de bestickering/kleur is indrukwekkend, waar je laag voor laag een uniek uiterlijk voor je auto kunt verzorgen, volledig naar wens. Je kunt zelfs het geluid van de uitlaat aanpassen- autoporno dus. 

Mooie auto’s zijn leuk en aardig, maar wat doe je ermee? Je kiest zelf of je Palm City overdag of ‘s nachts onveilig gaat maken. Overdag is alles clean. Je kunt lekker races doen voor de pegels, waarbij je op een volledig afgezet circuit rijdt. Geen onschuldige omstanders dus. Alles gaat netjes en gereguleerd en van de politie heb je geen last. Hier verdien je je nieuwe speelgoed bij elkaar. ‘s Nachts is echter alles anders. De illegale straatrace-scene in Palm City is een doorn in het oog van de politie, die er alles aan doet om er een einde aan te maken. Althans, dat beweren ze. ‘s Nachts race je om de eer, om de reputatie. Terwijl je je tegenstanders probeert te verslaan doet de politie er alles aan om je neer te halen en daarnaast rijden er verwarde huisvrouwen in Fiat Panda’s en Volkswagen Upjes rond om je het leven zuur te maken. De reputatie die je verdient in de nacht opent deuren voor je bij handelaren en daarmee speel je nieuwe auto’s en foefjes vrij. Hoe meer je de politie tergt, hoe meer reputatie je verdient. Als de politie je echter neerhaalt, ben je alles kwijt. 

A.C.A.B.

Die police chases zijn leuk en aardig, maar voelen soms oneerlijk. Ik wilde een uitdaging voltooien om aan een level 3 chase te ontsnappen, en dan worden er al behoorlijke forces tegen je aan gegooid, maar waar ik 270 aan het stampen was in mijn Porsche Cayman word ik doodleuk ingehaald door een Ford Taurus met zwaailichten die me van de weg gaat rammen. Ik begrijp de keuze dat je de politie er niet altijd zomaar op snelheid uit kunt rijden om overal mee weg te komen, maar dit voelde oneerlijk. Op dat moment was ik super-gefocust en heb ik denk ik anderhalve minuut 250+ gereden zonder iets te raken, maar ik kwam niet weg. En zet met je Cayman dan maar effe zo’n Interceptor opzij. 

In het vervolg liet ik met schijnbewegingen een aantal politievoertuigen van bruggen en afgronden vliegen, superleuk, maar mijn heat-level schoot naar 4 en toen was het gauw voorbij. Busted en het leeuwendeel van mijn zuur-verdiende reputatie weer kwijt. 

Over die politie gesproken, die vormen de rode draad in het verhaal van NFS Heat. Een verhaal? In een racing game? Kan dat iemand wat schelen dan? Mij persoonlijk niet extreem veel, maar de politie opent dus de jacht op de illegale straatracers en doet dat natuurlijk onder aanvoering van een hard-ass die thuis niets te vertellen heeft en daarom de klootzak uit gaat hangen tegen straatracers. Eerlijk is eerlijk, het lukt Ghost wel om te zorgen dat je een hekel aan die hufters krijgt, naarmate het verhaal vordert. Je bent nieuw in de stad en maakt wat vrienden in de race-scene, en naarmate jullie meer en meer genaaid worden door het doldwaze popo-duo Ana en Danny ga je die mensen echt haten. Ze zijn arrogant, onbeschoft, superstoer en… gewoon onaangenaam gezelschap. 



Plankgas

Grafisch is NFS Heat echt een goede game. De auto’s zijn schitterend en je ziet dat er heel veel zorg aan Palm City is besteed. De uitzichten vanuit de stad op de bergen en andersom op de skyline zijn indrukwekkend. Het weer verandert nog wel eens en waar de zon achter de horizon echt die Miami-vibe geeft, maakt de regen de stad ook echt grauw en de wegen veranderen. Je auto reageert daar trouwens ook anders op. 

Die auto’s rijden gewoon echt lekker. Je hebt echt het idee dat je hard gaat als je, wel, hard gaat. NFS Heat heeft daarnaast een eigen systeem voor driften. Je laat voor een bocht even je gas los, tikt je gas aan en begint een drift waarna je bepaalt met hoe hard je het gas indrukt hoe scherp of hard je door de bocht vliegt. Remmen is bijna niet meer nodig, al heb ik regelmatig de handrem nodig gehad omdat ik een bocht toch niet ging halen. Dat driften is even wennen en soms pakt mijn auto de drift niet (hand op de handrem houden dus) maar ik vind het wel lekker werken. Vind je het niks, kan je zorgen dat je gewoon gaat driften door de rem aan te tikken. Ander stukje wat erg onrealistisch is, bomen, hekken, lantaarnpalen etc. knappen als twijgjes als je er tegenaan rijdt. Het is een stukje persoonlijke voorkeur wat je daar van vindt, maar gezien het absurd hoge bomenkapbeleid wat ik voer tijdens mijn races, kan ik me wel in deze keuze vinden. 

Voorgaande alinea geeft wel weg dat Need For Speed niet super realistisch is in de racing. Dat zijn de NFS games van oudsher nooit geworden en ze gaan ook niet concurreren met een Gran Turismo of Project Cars. Dat moeten ze ook niet willen, want er is absoluut een markt voor realistische racing maar mensen als ik genieten meer van de arcade-feel van Need For Speed. 

Op de rem

Ik ben vrij positief geweest, zijn er dan geen andere slechte dingen te vertellen? Jawel hoor. Je kunt races doen van allerlei niveau. Je auto krijgt een performance rating mee, bijvoorbeeld 140, en dan kan je zelf kiezen of je mee wilt doen aan races van een aanbevolen rating van 120 of 140. Als je wat ruim boven het aanbevolen performance level zit, win je de race echter gegarandeerd. Ik heb races gehad waar ik in de derde ronde tegenstanders een rondje begon in te halen, ik mijn auto kort reed en alsnog met 2KM (!) voorsprong op de nr. 2 eindigde. Het is makkelijk geld verdienen en je ontgrendelt continu races rond je daadwerkelijke performance rating, maar het was mooi geweest als dit daarna mee zou scalen. 

Daarnaast is het driften niet perfect. Een goed uitgevoerde drift en je glijdt zo smooth door de bocht als de handen van Melania Trump door Donald’s haar maar als je een stuurfoutje maakt en probeert op hoge snelheid te herstellen kan je er donder op zeggen dat je doorschiet naar de andere kant, en zo drie, vier keer achter elkaar. Soms voelt het alsof je niet de controle hebt die je wel hoort te hebben. 

Conclusie

Palm City is met veel zorg in elkaar gezet en daardoor de ideale speeltuin voor snelheidsfreaks. Het verschil tussen dag en nacht is als het verschil tussen, nou, dag en nacht. Overdag alles keurig, ‘s nachts rauw en gevaarlijk. Je gezworen rivaal is de politie van de stad en de game is er in geslaagd je ze te laten haten. Het mooiste aan deze game is echter de collectie heerlijke auto’s en alle mogelijkheden in customization, tot uitlaat-geluid aan toe. Het nieuwe driften is lekker maar werkt niet altijd en geeft je soms onterecht het gevoel dat je geen enkele controle meer over je auto hebt en de uitdaging is soms (al zij het kortstondig) ver te zoeken. Binnen de arcaderacers is NFS Heat de beste autoporno die er is.