Gameland

Als we terugkijken in de geschiedenis van gaming zijn er maar weinig spellen waarin een kat de hoofdrol heeft gespeeld. Oke, games als Redcat en Bubsy in de jaren ’90 zorgde voor het nodige vermaak, maar waren meer koddige platform games. Het is dan ook een gewaagde zet van ontwikkelaar BlueTwelve Studio, die, in plaats van te kiezen voor een menselijke hoofdrolspeler, is gegaan voor een pluizig katje zonder enige bovennatuurlijke krachten of unieke vaardigheden. Met Stray komt de studio dan ook met een bijzonder avontuur welke zich afspeelt in een Cyberpunk-achtige wereld, waarin mensen de aarde niet langer bevolken. In plaats daarvan blijft er een mysterieuze stad over, met verborgen gevaren om elke hoek, en een stel opmerkelijke robots die hun dagelijkse routines uitvoeren.

Een ding dat ik gelijk al geweldig vond aan Stray, was hoe je de wereld kunt verkennen en dingen zelf kunt ontdekken. Er zijn geen ellenlange conversaties of tussenfilmpjes. Er is geen HUD die het hele scherm bedekt, en alle informatie over wat er is gebeurd en waarom je daar bent, wordt je spelenderwijs uitgelegd. Je wordt dan ook nooit overweldigd door tonnen aan informatie, waardoor het verhaal zo organisch en soepel mogelijk verloopt. Het zorgt ervoor dat het hele spel er beter van wordt. En hoe verlaten en donker de game ook aanvoelt door zijn setting, toch weet het je een gevoel van rust en vrede te geven terwijl je het mysterie blootlegt van wat er allemaal is gebeurt in de spelwereld van Stray.



Hoewel je in Stray de rol aanneemt van een naamloze kat, voelt het avontuur erg natuurlijk aan en zorgt het voor een plezierig avontuur welke je meeneemt op reis in een gevallen stad. De gameplay is simpel maar doeltreffend, maar toch kun je niet helemaal vrijelijk bewegen. Zo zal je over daken moeten springen of jezelf een weg banen over verschillende obstakels naar nieuwe hoogten. Helaas kun je niet naar believen rondspringen, maar in plaats daarvan kun je, wanneer dit aangegeven wordt, op de X-knop drukken om op een richel, meubelstuk of platform te springen. Omdat de besturing best natuurlijk aanvoelt, is het wel een gemis om vrijelijk te springen waar je maar wilt.

Ondanks dat er, over het algemeen, een donkere ondertoon zit in wat er is gebeurd in de spelwereld van Stray, heeft de game een goed en schattig gevoel voor humor. De robots die je ontmoet tijdens je avontuur hebben hun eigen persoonlijkheden, sommige zijn chagrijnig of nors en andere weer onwetend gelukkig en hopeloos optimistisch. Je kunt met de meeste van deze machines communiceren en ze hebben vaak wat backstory voor je. Sommigen robots zullen proberen items met je te ruilen, terwijl anderen juist een opdracht voor je hebben. Als kat kun je natuurlijk ook soms ondeugend en speels zijn, en is het mogelijk om met speelgoed te spelen, een papieren zak op je hoofd te doen, voor de lol aan meubels te krabben of robots laten vallen door tussen hun voeten te lopen.

Het leven van een kat wordt goed uitgebeeld in Stray. Zo kun je drinken uit waterbakken die verspreid over de stad staan, slapen op een stapel kussens en andere verschillende dingen doen die een kat normaal zou doen, maar deze zijn allemaal puur esthetisch. Gezondheidsbalken en stamina-meters zijn verder ook niet te vinden in de game en het was dan ook verfrissend om Stray te spelen zonder na te denken over het herstellen van gezondheid of het bijvullen van verschillende meters. Toch is het wel mogelijk om dood te gaan in de game, aangezien je zo nu en dan aangevallen kan worden door enge zwermen van vreemde wezens die bekend staan ​​als Zurks. Zolang je uit de buurt blijft van deze beesten is er niks aan de hand, en mocht je een paar van deze monsters op je vacht krijgen kun je ze makkelijk losschudden. Zo vult je gezondheid weer snel en makkelijk aan waardoor je ook weer snel kunt vluchten van deze beesten. Het zijn deze ontmoetingen met de Zurks die de meeste stress opleveren tijdens de actievolle segmenten van de game. Je wordt namelijk snel overweldigd door deze wezens, en het is niet mogelijk om ze te verslaan. Rennen voor je leven is dus de enige optie als ze op je afkomen.

Ondanks dat Stray een platformgame is, zit het ook vol met verschillende puzzels die je moet oplossen. Sommige van deze puzzels zijn slim gelaagd en nemen aardig wat tijd in beslag om op te lossen. Ze zijn dan ook niet altijd eenvoudig, eerder het opnemen van meerdere ideeën in één raadsel. Het ontgrendelen van B-12 draagt ​​ook bij aan het plezier. Deze robot kom je al vrij snel tegen in je avontuur en hij zal je vergezellen en tips geven. B-12 is daarnaast zijn geheugen kwijt en kan zich moeilijk herinneren waar hij vandaan kwam, wat er met de wereld is gebeurd, en hij praat vaak over bepaalde herinneringen die hij met zijn schepper deelde. Deze herinneringen zijn verspreid over de omgeving en samen met enkele puzzels kun je deze fragmenten uit je verleden ontdekken die als verzamelobjecten fungeren. Via B-12 wordt dan ook op een speelse wijze het verhaal verteld van Stray, welke op zich best interessant te noemen is.

Ik moet zeggen dat Stray een prachtig mooie game is geworden, welke voornamelijk tot zijn recht komt op de PlayStation 5. De neonlichten van de stad die de vervallen straten verlichten zorgen voor de nodige sfeer, en er zijn ook aardig wat duistere en overwoekerde gebieden die de sfeer nog verder weten te versterken. Daarnaast kent Stray ook heel veel details in gebouwen, en een bepaalde bibliotheek fascineerde me door de hoeveelheid aandacht die eraan was besteed. Geluidstechnisch zit de game ook goed in elkaar. Hoewel er geen voice-acting aanwezig is hebben de robots hun eigen taaltje en het gemiauw van je katje komt overtuigend over (mijn katten vonden het in ieder geval heel erg interessant).

Qua speelduur is Stray wel een beetje aan de korte kant. Een eerste run zal je ongeveer 5 uur kosten om uit te spelen en diegene die alle trophies willen halen zullen hier ongeveer 7 uur mee bezig zijn. Ondanks dat de ervaring kort maar krachtig is, weet de game de sfeer wel erg goed te brengen!

Conclusie

Stray is een leuke game met een interessant verhaal over een gevallen beschaving. Wanneer je jezelf een weg baant door de vervallen stad en de omliggende gebieden, voelt de gameplay soepel en bevredigend aan, hoewel vrij springen wel een welkome toevoeging zou zijn. Wat de game echter heel goed doet, is dat het werkelijk het gevoel geeft dat je als een kat speelt. Je kunt jezelf bewegen zoals een kat zou doen, maar het kent ook hele toffe dingen zoals miauwen, wrijven tegen benen van robots, spinnen tijdens een dutje, krabben aan armleuningen en tapijten van de bank en spelen met een bal. De puzzels zijn slim, grafisch ziet er goed uit en de muziek zorgt voor de nodige sfeer. Altijd al een kat willen zijn? Dan is Stray zeker jouw game!