Beloftes maken en deze nakomen. Het overkomt een heleboel games. Toch raken wij gamers nog weleens teleurgesteld omdat beloftes niet nagekomen worden. Zo was daar alles wat Peter Molyneux heeft gemaakt. De concepten waren vet, maar in de uitwerkingen was dit stukken minder. Denk aan games als Black & White of zelfs de Fable-reeks. Ook een game als No Man’s Sky beloofde ons veel, maar er was maar weinig terug te vinden van de beloftes. Valt Sea of Thieves hier ook ten prooi aan, of weet de game zijn kop boven water te houden? Je leest het in deze review!
Sea of Thieves is de nieuwste titel van Rare. Misschien ken je deze legendarische ontwikkelaar nog wel van zijn Nintendo64 games, zoals Banjo Kazooie, Perfect Dark, Golden Eye en Conker’s Bad Fur Day. Rare komt met een nieuwe action-adventure game, compleet met piratenthema. De game was aangekondigd in 2015 en we mochten de eerste beelden voor het eerst zien in 2016. Sea of Thieves beloofde een spannende sandbox vol water te worden, waarin je een oceaan vol piratenavonturen mocht beleven. Nu is de tijd eindelijk daar om werkelijk de woelige baren te trotseren, maar waarom voelt deze game aan als een Early Acces titel, terwijl deze fullpriced in de winkelschappen ligt?
Spongebob bier pens
Wanneer je Sea of Thieves voor het eerst opstart, kun je je eigen piratenavatar kiezen, welke willekeurig gegenereerd wordt uit alle mogelijke combinaties welke de game kent. Helaas ben je niet in staat om je eigen fysieke eigenschappen aan te passen en mag je jouw gegenereerde piraat niet eens een naam geven. Na een kwartiertje op een knop drukken kwam er eindelijk een piraat voorbij welke aan mijn eisen voldeed: Een breed geschouderde schobbejak met een prachtig ronde bier pens. Na het selecteren mocht het avontuur dan eindelijk beginnen. Ik werd dan ook wakker in een louche herberg en werd (zonder enige uitleg) vrijgelaten op een van de vele buitenposten die de game kent, om op zoek te gaan naar mijn toekomstige fortuin.
Repetitieve questjes
In de game kun je opdrachten krijgen om zodoende zoveel mogelijk goud te verkrijgen. Deze opdrachten krijg je door te praten met een van de drie beschikbare guilds die de game rijk is. Zo zijn daar de schatminnende Gold Hoarders, de skelet-hatende Order of Souls en de vee-gerichte Merchant Alliance. Elk van deze guilds gilden zullen je op pad sturen om schatten op te graven, wat dieren van de diverse eilanden te ontvoeren of skeletten te doden die blijkbaar iets op hun kerfstok hebben. Door elk van deze groepen te ‘pleasen’ krijg je weer een aantal cosmetische beloningsopties en krijg je toegang tot opdrachten welke een verhoogde kans geven om een betere buit te krijgen. Klinkt goed, maar toch voelt dit alles naar gelang van tijd behoorlijk repetitief aan.
Monnies, allemaal monnies
Elk item welke je vindt tijdens je avontuur kan goud opleveren, en dit is ook waar het in Sea of Thieves om draait. Niks geen XP-punten, sterkere wapens of diverse vaardigheden… Het draait allemaal om de monnies. Met je zuurverdiende goudstukken kun je weer nieuwe dingen kopen, zo kun je jouw piraat een mooie nieuwe jas geven, of je piratenschip een leuk nieuw kleurtje geven of koop met het goud dat ene leuke pinnetje welke je altijd al wilde hebben. Maar hoe leuk het ook is om te weten dat alle spelers die je tegenkomt voor altijd op gelijke voet staan als jou en dat geen enkel avontuur te zwaar voor je zal zijn, betekent het wel dat door een gebrek van persoonlijke vooruitgang je niet echt uitdaging hebt. Wellicht was het vetter geweest dat er een level-systeem in de game zat, en dat je kon laten zien dat je meer tijd in de game had zitten als een ander doordat je een hoger level hebt, of juist betere vaardigheden. Hierdoor mist de game toch wel een doel naar mijn persoonlijke mening.
Shiver me timbers
Oke, de game kent dus geen systeem welke je vooruitgang bijhoudt. Maar de game kent gelukkig wel een PvP-systeem. Tijdens je avontuur kan het zomaar zijn dat je andere spelers tegenkomt en niks is leuker om je tegenstanders te belagen en er zo vandoor te gaan met hun net vergaarde buit. Als een echte schobbejak zal je dan ook andere schepen belagen met je kanonnen en eventueel een vijandelijk schip willen enteren. Dit klinkt verdomde leuk, maar toch werkt het niet zoals ik had gehoopt. De gevechtsmechanica in Sea of Thieves is verre van strak en hoewel de gevechten tussen schepen redelijk goed zijn, neigen deze al snel in een gevecht twee schepen om elkaar heen varen totdat één van de bemanning het opgeeft en naar huis gaat.
Als je ervoor kiest om een schip te enteren, kun je het beste voorbereid zijn op een eindeloze golf van respawns. Want als jij of je tegenstander gedood wordt, zal de speler ergens anders rond zijn schip respawnen, zelfs als je deze hebt overgenomen. Dit betekent dat als je je tegenstander te slim af zou zijn, je drie scenario’s tegen zult kunnen komen:
- De piraten die je zojuist hebt gedood, zullen voor onbepaalde tijd op hun schip respawnen totdat ze uiteindelijk jou en je bemanning doden;
- Ze zullen een zeemeermin gebruiken om naar het schip te teleporteren dat je net hebt gestolen;
- Ze zullen het schip terugvorderen op het thuis eiland, waarbij ze mogelijk alleen maar een schat aan boord verliezen.
Dit zijn situaties die de game niet altijd leuk maken en ervoor zorgen dat andere spelers de PvP gaan mijden en met een brede boog om elkaar heen varen.
Zandbak zonder speelgoed
Sea of Thieves is uiteindelijk een soort van overweldigende zandbak zonder speelgoed. Dit is misschien wel een bijzonder passende beschrijving van de game, gezien het gebrek aan content in de game. Er zijn bijna geen NPC’s behalve de guild poppetjes en de skeletten welke je mag bevechten. Hierdoor voelt de spelwereld naar gelang van tijd leeg aan. Uiteraard heb je nog de andere gamers welke de zeeen bevaren in de game, en misschien zelfs je eigen crew. Toch voelt het allemaal een beetje verlaten aan. Ook gezien mijn voorliefde voor ‘exploration’ in games als deze, valt het allemaal een beetje tegen. Sea of Thieves kent een shitload aan eilanden, maar deze voelen allemaal een beetje hetzelfde. Na tientallen uren doelloos rondvaren had ik het allemaal ook wel een beetje gezien. Als Sea of Thieves voor mij een onvergetelijke ervaring zou moeten zijn, had ik graag eilanden die zich met de grootste aandacht voor detail aangekleed waren. Wat we in plaats van krijgen, is een kaart die aanvoelt alsof er iemand bij Rare eenmalig op de ‘Generate Map’ knop heeft gedrukt. De diverse eilanden zijn daarnaast te wijd verspreid, te eigenaardig en op den duur te oninteressant waardoor je als speler een “been there, done that” gevoel krijgt.
Beloven en nakomen
Sea of Thieves kun je misschien wel vergelijken met No Man’s Sky , wat in bepaalde opzichten redelijk te noemen is en in ander opzicht misschien ook wel niet eerlijk is voor beide games. Maar als je het dan toch zo zou bekijken zijn beide games gelanceerd met te weinig inhoudelijke content. Maar No Man’s Sky had op zijn minst nog een verhaal en er was een duidelijk progressie-systeem, iets wat Sea of Thieves hard mist. Om het misschien heel bot te zeggen, No Man’s Sky beloofde teveel en kwam met iets minder, terwijl Sea of Thieves te weinig beloofde maar ook nog eens met te weinig komt bij de lancering.
Op basisniveau heeft de game alles wat nodig is om te slagen, maar de uitwerking is helaas niet zo goed. Ik hoop dan oprecht dat Rare nog flink wat gaat veranderen aan de opzet van Sea of Thieves. Er zijn naar mijn persoonlijke mening behoorlijk wat zaken die ik anders zou willen zien. Zo zou ik willen dat er NPC’s worden geïntroduceerd, of het nu handelaars, piraten of andere poppetjes zijn maakt mij niet uit. Zolang er maar een leidraad komt zodat het allemaal niet zo eenzaam aanvoelt en dat dit alles meer op een levende, ademende wereld gaat lijken. Ook zou ik de PvP anders willen zien en ik hoop ook dat dit in de toekomst interessanter wordt. Ten slotte zou ik ook graag beter ontworpen eilanden willen zien, welke dichter bij elkaar liggen, en dat er een soort van vooruitgang-systeem komt met een klein verhaaltje waarin je naar zaken toe werkt. Dit zou een heleboel gamers meer aanspreken dan wat we nu voorgeschoteld krijgen.
Mooie Skuumkoppe
Ondanks de minpunten wil ik nog wel even op het hart drukken dat Sea of Thieves zonder twijfel een sterke technische prestatie is. Want naast dat de game exclusief op de Xbox One is verschenen, speelt het ook op de PC. Gamers met een budget PC zijn namelijk ook in staat om de game te spelen terwijl het er dan nog best goed uit ziet. De game is grafisch ook verbluffend mooi te noemen, en je kan merken dat Rare veel energie heeft gestoken in de details. De manier waarop het zeil van de schip de wind vangt of hoe de schuimkoppen van de golven tegen je schip slaan is prachtig gedaan. Of wat te denken van de prachtige zonsop- en ondergangen over het ruwe water. Het is een prachtig schouwspel waar je zeker een lange tijd naar kan kijken.
Conclusie
Met dit alles gezegd te hebben, kan ik stellen dat er genoeg plezier te beleven in Sea of Thieves. De game heeft al een toegewijde fanbase die graag ontspannen wil varen tussen de diversje eilandjes die de game kent. Nieuwkomers hebben daarentegen een heel ander idee van deze game. Je verwacht namelijk een open-zeewereld waarin het stikt van de quest, waarin je als gamer groeit naarmate je deze voltooid. Helaas is dit niet zo, en verzuipt Sea of Thieves in zijn eigen intenties. Het is een hele grote wereld, waarin helaas te weinig te doen is, en de dingen die er te doen zijn vallen al snel in de herhaling. Tel daarbij een niet zo goed geoptimaliseerde PvP-systeem en je hebt grafische een prachtige game, die misschien niet zo goed werkt zoals je gehoopt had dankzij de beperkte gameplay. Hopelijk komt Rare in de toekomst met genoeg updates waarin deze dingen aangepast worden, zodat deze game werkelijk voor iedereen leuk gaat worden, en niet alleen voor de fans.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
