De wereld van films, cartoons, games en entertainment wordt regelmatig bedreigd door het kwaad. Zou de wereld ook een veilige plek zijn geworden zonder de Agents of Mayhem? Vermoedelijk wel, want het concept van een badass heldenteam om de wereld te redden is ouder dan de weg naar Rome en er staat altijd wel een nieuw team klaar de wereld te redden. De entertainmentindustrie wordt gegijzeld door foute, geweld lustige en grofgebekte hoofdpersonages als Deadpool, Duke Nukem, de Doom Guy, Eric Cartman of de gehele GTA serie. Zullen de Agents of Mayhem, op een beschaafde en welbespraakte manier, de entertainmentindustrie kunnen redden van deze stereotype personages? Fuck No!
MAYHEM: Multinational AGENCY Hunting EVIL MASTERMINDS
Agents of Mayhem is een game die zichzelf niet te serieus neemt. Een team van grofgebekte agenten die de wereld komt bevrijden van “Legion”. Natuurlijk ontkom je in de game (van de makers van Saints Row) niet aan flauwe grappen (over Uranus) en stereotyperingen en referenties naar andere superhelden en series uit de jaren 80. Zo lijkt bij de ontwikkeling van de spierbundel “Hardtack” even gekeken te zijn naar B.A. Baracus (The A-Team), heeft actieheld “Hollywood” een kostuum die lijkt op Iron Man’s superheldenheldenkloffie en lijkt de Yeti wel op The Hulk met ijskrachten (en heeft tevens een Incredible Hulk skin). Liefhebbers van foute retro vibes en jaren 80’s series, films en helden kunnen hun tongspieren flink trainen want deze game is dan om je vingers bij af te likken. Daar heeft je vriendin dan ook weer plezier van.
Uiteindelijk zijn er 12 agenten te unlocken om Seoul te bevrijden uit de handen van Legion. Het spel start met het kennis maken met 3 agenten: “Hollywood” de typische actieheld met een lust voor de camera en aandacht, “Hardtack”, de spierbundel die graag zijn vijand een shotgun onder hun neus schuift en “Fortune” een pittige chick die wel overweg kan met “dual energy guns”. Iedere agent heeft nog een special move (meestal een soort van granaat, raket of turret) en een MAYHEM move waarbij grover geschut wordt toegepast, waarbij de explosies, schokgolven en superkrachten in het rond vliegen. Met één druk op de knop wissel je tussen de 3 teamleden, afhankelijk van wat voor agent het handigst is voor de job.
PLASTIC FANTASTIC
Nadat je de tutorial hebt afgewerkt, duik je de open wereld van Seoul in. De stijl pakt je in ieder geval bij de strot. Als je van de cartoony stijl van bijvoorbeeld Borderlands of Saints Row 4 houdt, dan is dit je ding. Seoul ziet er uit als de moderne stad vol met grote wolkenkrabbers, reclamezuilen en neonlichten. De open wereld sluit naadloos aan bij de geliktheid van de game. Agents of Mayhem is een trendy ogende game met een kleurrijke wereld. Helaas is het moeilijk de hele wereld te kunnen bevatten, in ieder geval op de Xbox One. Het komt namelijk vaak voor dat bomen, auto’s of andere objecten pas laat in je beeld verschijnen, maar dit kan ook komen omdat ik de turbo in mijn wagen flink laat ronken en mogelijk sneller dan het licht ga. De wereld is kleurrijk en lijkt haast wel van plastiek, dus misschien dat de bomen, wagens en objecten van LEGO zijn en dat de wereld tijdens het spelen gebouwd wordt.
Dat plastiek moeilijk door de natuur afbreekbaar is, wisten we al. Nu blijkt echter dat de plastiek wereld van Agents of Mayhem ook bestand is tegen explosies, kogels en ander geweld. Verwacht geen kraters in het asfalt of bomen die met wortels en al uit de grond worden getrokken. Zelfs de roetvlek op de stoep blijkt binnen 2 seconden al weer verdwenen. Daar kunnen zelfs de beste Tel Sell-producten nog wat van leren, hoewel plastiek natuurlijk wel makkelijk schoon te maken is. Toch wil ik meer, ik wil prullenbakken uit de grond schieten, ik wil ijzeren brokstukken door de lucht zien vliegen als ik apparatuur kapot schiet: Alles naar de klotuh!
Ik moet wel toegeven dat de explosies en effecten er goed uitzien. Zo is er een Doomsday-event waarbij een “Gravity Dominator” met de zwaartekracht speelt. Dan vliegen de auto’s in het rond en krijgt de lucht een onheilspellende donkere kleur.
HET BRAAFSTE JONGETJE
De basis van Agent of Mayhem steekt prima in elkaar, maar dat is ook niet zo verwonderlijk. Ontwikkelaar Volition hoeft met dit spel ook niet het wiel uit te vinden. Het leent creativiteit van Saints Row, Overwatch en andere superhelden en maakt daar Agents of Mayhem van. Achter de grote smoel van de agenten is het eigenlijk een vrij brave game die de speler geeft wat hij wil: level-up rewards, XP, skins en personages, upgrades, moves en collectables. Vrijwel alles wat je van een open wereld actiegame verwacht, zit er in. Stiekem is Volition misschien wel het brave jongetje van de klas dat z’n huiswerk wel heeft gemaakt.
Agents of Mayhem biedt alles wat je zou verwachten van een open wereld game. De vraag is of alles ook wel wat toevoegt aan het spel. Zo zijn er wel 15 moeilijkheidsniveau’s, maar in de praktijk betekent het dat vijanden veranderen in loodkoppers die niet neer willen gaan, terwijl je zelf sneller het loodje legt. In plaats van dat het spel geleidelijk moeilijker wordt, kiest het spel ervoor om gewoon het niveau steeds een tandje op te schroeven. Voor de rest zitten er bijvoorbeeld 31 VR-missies in, voor als de gewone missies niet genoeg knalvoer verschaffen. Waarschijnlijk kun je deze missies gewoon links laten liggen (tenzij je voor de 100% gaat).
Verder kun je nog de nodige toeters en bellen aan moves aanpassen en techs op je gadgets aansluiten. Voor mij was het vooral een hoop gedoe om dit voor iedere 12 agenten up-to-date te houden, dus dat liet ik vaak achterwege. Hetzelfde gold voor het uitzoeken van je wagen, de skins van je agenten aanpassen of techs uitzoeken en kopen, voor mij hoeft dat niet zo. Een aantal teamleden zullen een periode “stealth” kunnen zijn om zo rond te sneaken. Dat is typisch zo’n move waar ik tijdens het spel geen enkele behoefte aan heb gehad.
MISSION IMPOSSIBLE
Je hoeft je geen moment te vervelen in Agents of Mayhem. De missies, Operations, Contracts en Outposts om te veroveren volgen elkaar in rap tempo op. Daarnaast zijn er de 31 VR-missies en tal van side-quests als de Recon Runs (waarbij je als een race door poortjes moet rennen) of het vernietigen van Hate Machines wordt op den duur eentonig. Daarbij komt dat dezelfde voicelines worden gebruikt bij iedere Recon Run. Als daar tientallen van over de wereld zijn verspreid, wordt je daar op den duur moe van.
Wanneer je verder komt in het spel, zullen ook nieuwe soorten side-quests in de open wereld te vinden zijn. Zo maakt de recon run plaats voor een race met een wagen en waar je eerst nog een golem moet verslaan, zul je gaandeweg ook andere doomsday devices tegenkomen. Daarmee hou je een open wereld game toch vermakelijk over langere tijd, hoewel deze opdrachten wel erg simpel in opzet zijn; simpel maar effectief.
De map wordt steeds ge-update met nieuwe zaken om te doen. Outposts die je eerst had veroverd, zul je later weer opnieuw moeten veroveren en dat geldt ook voor andere opdrachten. Het herstellen van de rust en vrede in Seoul lijkt dus een soort Mission Impossible.
DE PRINCESS IS IN ANOTHER LAIR
De kracht van Agents of Mayhem zit hem in de storyline en de verschillende character-operations. Deze missies bieden behalve de nodige afwisseling, soms ook grappige gesprekken tussen de verschillende personages en zo leer je ze iets beter kennen. Zo trek je er bijvoorbeeld met Daisy op uit om te ontdekken wat ze tijdens een avondje zuipen nou ook alweer heeft uitgespookt. Je zult tussendoor stukken moeten platformen en klauteren om op gebouwen te komen, dan moet je weer stukken rijden, auto’s van de weg beuken, systemen hacken of een horde aan vijanden lood laten koppen. De storyline is best veelzijdig en zo nu en dan krijg je te maken met traps, turrets of bossfights waarbij het handig is om op te letten welk personage het meest effectief is. De missies zijn best afwisselend, met een grote MAAR: LAIRS.
Als er een ding is waar het mis gaat bij Agents of Mayhem, dan is het bij de schuilplaatsen van Legion, de zogenoemde Lairs. Blijkbaar heeft Legion haar schuilplaatsen allemaal laten ontwerpen door dezelfde architect, die zich er met knip- en plakwerk makkelijk vanaf heeft gemaakt. De verschillende lairs zijn het zwakste gedeelte van het spel. Je komt steeds dezelfde gangen en kamers tegen, dezelfde explosieven en alle lairs hebben dezelfde stijl. Het enige verschil zijn de vijanden, traps en explosieven en dat is jammer. Hadden deze lairs in mindere mate voorgekomen in de storyline, dan had dat al een stuk gehopen.
Conclusie
Agents of Mayhem is een prima spel om je mee te vermaken, zeker gezien het beperkte aanbod aan games in de zomermaanden. Verwacht echter niets nieuws onder de zon. Agents of Mayhem doet gewoon wat je kan verwachten van een open world/actiegame. Het ontbreken van een co-op mode en de Lairs die vaak gewoon knip- en plakwerk zijn, zijn helaas mindere punten. Toch zal de gemiddelde gamer er wel een uurtje of twaalf zoet mee zijn. De hardcore verzamelaar kan hier nog tientallen uurtjes bij optellen.
Bron: Stephan Stuij / StarGamers
