De Nintendo Switch is een geweldige console, welke ondanks een handjevol titels, beschikt over een aantal geweldige top titels zoals The Legend of Zelda: Breath of the Wild waarmee je jezelf uren kunt vermaken. Oppervlakkig gezien klinkt de nieuwe game van Monolith Soft dan ook als de perfecte nieuwe obsessie voor Switch-bezitters die onlangs Zelda hebben uitgespeeld. Gamers welke smachten naar meer Japanse avonturen in een enorme fantasiewereld, die meer dan 100 uur aan avontuur belooft. Maar terwijl Breath of the Wild enorm toegankelijk is, vol zit met allerlei activiteiten om alle soorten spelers te bevredigen, krijgen we met Xenoblade Chronicles 2 een hele andere ervaring welke misschien niet alle gamers zal aanspreken. Benieuwd? Rowdy vertelt je hieronder er alles over!
Xenoblade Chronicles 2 speelt zich af in Alrest, een wereld waarin gigantische beesten genaamd Titans fungeren als een soort van levende eilanden in een oceaan van wolken. Hier neem jij de rol aan van Rex, een Salvager die in de wolken duikt om schatten te vinden in de oude ruïnes onder het bewolkte oppervlak. Hij woont ook op een Titan met de naam Azurda welke hem helpt met het vinden van de diverse schatten. Op een dag krijgt Rex een opdracht om een pakketje op te halen tezamen met een groep anderen. Een makkelijke opdracht waarin Rex genoeg geld kan verdienen, zo denkt hij in ieder geval. Het pakketje wat Rex en Azura moeten vervoeren blijkt een sluimerende menselijke Blade te zijn met de naam Pyra. Al snel escaleert de makkelijke opdracht en gaan Rex en Azura ervandoor met Pyra, waarna de grote quest begint om haar te vervoeren naar het rijk Elysium terwijl er jacht wordt gemaakt op Rex en zijn Titan.
Wazig en geseksualiseerd
Het verhaal klinkt aardig warig en dat is het voor onze Westerse cultuur ook. De game is op en top Japans en dat merk je aan alle details in de game. Zo zijn de personages vintage JRPG, zowel qua uiterlijk als persoonlijkheid – bizarre kleding, enorme theeschotel-ogen, zeer gevoelig voor overreactie en melodrama – en zullen waarschijnlijk voor de meeste westerlingen als eendimensionale personages overkomen. Daarnaast is er een hele andere discussie over hoe Xenoblade Chronicles 2 omgaat met genderrepresentatie, zoals Pyra’s komisch gevormde lijf met onevenredig grote boezem en stripperachtige kostuum. Of wat te denken van de discussies tussen vrouwelijke personages over hoe je al blozend verpletterend kunt zijn om de mannen in je leven te sussen. Gelukkig helpen sterkere, niet-geseksualiseerde vrouwelijke personages – zoals de eigenzinnige chauffeur Nia, die altijd zaken nastreeft en weinig geduld heeft voor degenen die dat niet doen – om de balans recht te trekken.
Het verhaal wordt er niet beter van, naarmate je vordert in de game. Deze is namelijk uitgewerkt met voornamelijk vergeetbare NPC’s en een hele reeks sidequest waarin je criminele mysteries oplost, wordt uitgezonden om specifieke vijanden te doden en helpt personages te vinden wat ze nodig hebben voor recepten enzo. Deze sidequest dienen meer als motivatie om de enorme en boeiende rijken van het spel te blijven verkennen, dan dat ze op een zinvolle manier ons meer lore geven van deze fantasierijke wereld of de mensen die erin leven.
Dingen in andere dingen stoppen…
Xenoblade Chronicles 2 is niet de mainstream game waar wellicht vele Ninteno Switch-bezitters op zitten te wachten. De game onderscheidt zich doordat het bedoeld is voor hardcore JRPG-fans die kicken op het ontcijferen van de fijnere details van elementaire interacties, het aanvallen via menuutjes om zo te profiteren van diverse statuseffecten, het maken van “chain attacks” en hoe je dingen in andere dingen kunt stoppen om het effectiever te maken (klink fout, ik weet het…). Er is veel te leren in de game, en terwijl de diverse tutorials je om de oren vliegen, zullen de meeste van jullie uren achter elkaar moeten zoeken om echt te begrijpen hoe alles werkt in de game. Om het gewoon even heel kort samen te vatten: het is geen spel voor de informele casual avonturier.
Het volgende dat je moet weten over Xenoblade Chronicles 2 is dat het, net als zijn directe voorgangers op de Wii en Nintendo 3DS, een ongelooflijk grote en intimiderende spelwereld is. Zoals ik al eerder vertelde is de spelwereld een grote oceaan van wolken waarin de landmassa’s worden vertegenwoordigd door de Titans wier lichamen gastheer zijn voor bossen, vlaktes, meren, grotten en zelfs steden. Dankzij het stijgende en dalende wolkendek worden delen van de wereld ontoegankelijk waardoor je rekening moet houden om op tijd te vertrekken naar een deel van de wereld. Gelukkig kun je snel binnen enkele seconden naar de belangrijkste locaties reizen, waar je ook, maar het volledig ontdekken van deze gigantische wereld kost je een ontelbare uren.
De spelwereld is bezaaid met een diversiteit aan wezens, sommige agressief en vijandig, andere min of meer goedaardig (tenzij je ze aanvalt natuurlijk…). Je kunt de levels van deze wezens van een afstandje bekijken, waardoor je al snel ziet of je deze aankunt of niet. Durf je het risico niet te nemen dan kun je ze met gemak vermijden, maar deze beesten lopen wel gewoon door de wereld heen waardoor je ze alsnog onbedoeld kunt tegen komen, waarna ze jouw en je complete party in de pan kunnen hakken. Het is dus wijsheid om vijanden in de buurt van je eigen level aan te vallen, deze versla je namelijk binnen no-time terwijl hogere vijanden meer tijd nodig hebben en voor je het weet wordt omringd door meer vijanden van een hogere level.
(Iets te) diepgaande combat
De combat in Xenoblade Chronicles 2 bestaan uit semi real-time gevechten die nogal uitgebreid zijn om helemaal uit te leggen. We houden het dus even oppervlakkig om je een indruk te geven hoe dit alles werkt. De standaard aanval wordt constant vanzelf uitgevoerd als je maar dichtbij een vijand staat. De speciale aanvallen moet je handmatig inzetten en hebben een afkoeltijd. Maar er is een twist in Chronicles 2 op het bekende vechtsysteem die het fris laat aanvoelen. Er zijn namelijk Drivers en Blades in de game te vinden.
De Driver is het aanvallende karakter (zoals Rex) en de Blade is de kracht achter jouw wapen (zoals Pyra). Naast Pyra kent de game nog veel andere Blades die je onder andere met Core Cristals aan je personage kunt verbinden. Iedere Blade heeft zo zijn eigen kenmerken zoals een element dat met je aanvallen meekomt en een set unieke aanvallen. En als je die unieke aanvallen weet te combineren in een combo kun je flinke schade aan je tegenstander aanrichten. Helemaal als je je combometer helemaal vol weet te krijgen. Dan kun je namelijk een ‘allesverwoestende’ aanval loslaten op de tegenstander. Het is een vechtsysteem dat voor spannende situaties kan zorgen, maar een gevecht ook flink onoverzichtelijk kan maken.
Dit laatste komt vooral door de speciale effecten en vele karakters in een gevecht. In totaal kun je met drie karakters ten strijde trekken, wat dus betekent dat er zes karakters staan te vechten. Daarnaast zijn er nog de vijanden waar je natuurlijk tegen vecht. De commotie die al deze karakters op één scherm met zich meebrengen is, vooral in de handheld modus van de Switch, soms behoorlijk onoverzichtelijk.
Zoals het een goede JRPG betaamt verdien je na ieder gevecht XP, waardoor je sterker wordt. En ook je Blades worden sterker. Dit laatste gaat niet alleen door simpelweg te vechten, maar voornamelijk door doelen te voltooien in de wereld. Bijvoorbeeld het verslaan van een aantal dezelfde vijanden of het inzetten van een bepaalde combo.
Het is een leuk systeem dat je constant bezig houdt. Het belangrijkste element in Xenoblade Chronicles 2 is misschien nog wel het bijhouden van je uitrusting. Je kunt nog zo hoog in level zijn, maar als je wapen niet goed is sla je geen deuk in een pakje boter. Verzamel dus wapens en accessoires, of in dit geval, Gems. Betere Gems zorgen voor sterkere karakters en bovendien voor een betere band tussen Blade en Driver. En als je band goed is kun je veel gemakkelijker een flink pak slaag uitdelen. Vijanden gaan sneller liggen en jij kunt sneller weer genieten van de wereld om je heen.
Grafisch is Xenoblade Chronicles 2 een redelijke game. De spelwereld ziet er best mooi uit, maar de personages blijken er niet goed tussen te passen. Ook lijkt de game niet goed geoptimaliseerd te zijn voor de Nintendo Switch, want de framedrops vliegen je om de oortjes. Dit gebeurt voornamelijk tijdens de diverse gevechten. De cutscenes die de game kent worden mooi gepresenteerd, maar zijn tergend lang te noemen. Dit haalt je hier en daar behoorlijk uit de game en dit was in veel gevallen ook onnodig geweest.
Conclusie
Xenoblade Chronicles 2 is episch van omvang en vermakelijk om te spelen als je fan bent van JRPG’s. Dat gezegd hebbende, is het onwaarschijnlijk dat elke gamer deze game digt. Dit komt voornamelijk door het wazige verhaal, de platte personages en de hoge learning curve welke de game kent. Het is moet gewoon je ding zijn. Hunker jij naar verkenning in een grote spelwereld en een diepgaand combatsysteem dan is Xenoblade Chronicles 2 zeker iets voor jou.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
