Gameland

Hyped is een understatement als ik mijn gevoel moet omschrijven toen Dying Light 2 werd aangekondigd. Deel 1 was en is nog steeds mijn favoriete zombie game ooit.  We hebben door alle uitstel iets langer op zijn opvolger moeten wachten. Is het het wachten waard geweest? Ik ben in de wereld van Dying Light 2 gedoken en zocht het voor je uit.

Het eerste wat me opviel aan de game is dat het behoorlijk kleurig is in tegenstelling tot zijn voorganger. Het voelt helemaal niet alsof de wereld naar de tering is. Nee joh, verre van. De vrolijke kleuren spatten van je beeldscherm. Naarmate je vordert in de tutorial en in Old Villedor aan komt (de stad waar de game zich afspeelt) wordt het alleen nog maar kleuriger. Het grimmige kleurenpallet van deel 1 was naar mijn idee vele malen beter. Nooit gedacht dat ik zo lang kon door razen over kleur in een game, maar dit is oprecht de eerste game die ik speel waarbij ik de kleurkeuzes echt totaal misplaatst vind. Zombiewerelden moeten geen vrolijke en kleurige indruk achterlaten, zombie games moeten dood en verderf uitstralen!



What’s in your heeeeaaaaaaad

Zo, na die uitbrander over het kleurenpalet zet ik mijn glas azijn opzij en bekijken we de game even door een roze bril. De spelwereld voelt enorm dynamisch aan en ieder die fan is van snelle gameplay, klimmen en zombies heeft hier de jackpot gevonden. De game ziet er goed uit en de gameplay is super soepel. Enige minpuntje is dat als je de game van performance mode afhaalt, de graphics beter worden maar het spel voor mij simpelweg niet te spelen was door de 30fps waarop het dan draait…

Pilgrimmig

Je bent in Dying Light grotendeels bezig met het uitvoeren van quests. Deze zijn dit keer wel iets anders dan ze in deel 1 waren, dat waren namelijk vooral fetch quests en werden nogal snel veel van het zelfde. De quests zijn vermakelijk en regelmatig word je voor een keuze gesteld die de game op verschillende manieren kan beïnvloeden. Zo kun je bijvoorbeeld de kant van de survivors kiezen of van de peacekeepers. Later in de game kun je ook key locations toewijzen aan een van deze twee facties waardoor je een soort van upgrades unlocked in de spelwereld. Zo heb je verschillende elektriciteitscentrales en watertorens die van belang zijn voor een gebied. Wijs je ze toe aan de survivors dan krijg je bijvoorbeeld extra ziplines door de spelwereld om je sneller voort te bewegen. Kies je voor de peacekeepers dan krijg je extra turrets die je beschermen tegen de hordes zombies.

Ik moet wel echt stiekem bekennen dat ik een beetje in mijn mond moest kotsen toen ik de eerste windmolens ging beklimmen om zo een nieuwe safezone te unlocken. Ik kreeg meteen Ubisoft flashbacks.

Een verschil van dag en nacht

Waar ik bij deel 1 echt in mijn broek scheet tijdens de nacht, boeit het me in deel 2 oprecht geen kont meer of ik nou in de nacht of dag speel. In de nacht zijn bepaalde locaties (Dark Zones) veiliger dan overdag. Dit zijn speciale locaties waar je items kunt vinden die je op andere locaties niet kan vinden. Daarnaast zijn er ’s nachts op straat Howlers te vinden. Dit zijn een soort boze schoonmoeders die beginnen te schreeuwen als je in de buurt van ze komt. Als je die pech hebt dan wordt er een achtervolging gestart. Dit betekent dat er snelle zombies achter je aan komen die je enkel kunt afschudden door ergens hoog in te klimmen waar ze niet bij kunnen of door in UV licht te gaan staan. Ohja, voor degene die net zo’n hekel hebben aan tijdsdruk als ik, er telt een timer langzaam af naarmate je langere periodes in het donker bent. Deze timer kun je weer aanvullen door UV stralende paddenstoelen te vreten of door onder een UV lamp te gaan staan. Mocht er ooit een zombie Apocalyps uitbreken dan komen die zonnebank lampen misschien toch van pas.

Parkour Tou Jour

Je voornaamste middel van transport is de benenwagen. Daar is de gehele wereld op ingericht en ook de gameplay eigenlijk volledig op gebaseerd. Dit is wel dusdanig goed en soepel uitgewerkt dat het echt een genot is om door de stad te rennen en te klimmen. Later krijg je nog meer hulpmiddelen om jezelf nog sneller voort te bewegen en er zijn metrostations te unlocken waardoor je nieuwe fast travel punten kunt vrijspelen. Ook is de combat wat meer ingericht op parkour. Zo kun je skills unlocken waarmee je op hoofden van zombies kunt springen om sneller te kunnen voortbewegen. De combat op zichzelf is ook erg vermakelijk. Het voelt toch elke keer weer goed om met je 2 handed axe een zombie door midden te maaien. Of mijn persoonlijke favoriet: zombies van een gebouw af drop-kicken. Ook bij dit deel zijn de wapens weer te upgraden met verschillende soorten mods. Zo kun je bijvoorbeeld elektriciteit toevoegen aan je wapen om zo extra schade toe te brengen.

Übermensch

Dat Aiden (de guy die je speelt in de game) niet je doorsnee mens is wordt al vrij snel duidelijk. Doordat hij genetisch gemanipuleerd is door een dokter kan Aiden rennen zonder moe te worden en echt belaaaaaaaaaachelijk hoog springen (hier ga ik echt tering slecht op). Het voelt soms alsof je Spider-Man bent maar dan zonder het spuiten van dat plakkerige witte spul (giggity) maar voordat je al deze flashy dingen kunt doen moet je jezelf eerst inspuiten met Inhibitors. Dit zijn een soort vloeistof tanks die je kunt vinden door de gehele spelwereld en zorgen ervoor dat je je health en stamina kunt verhogen. Hoe hoger je stamina en health is hoe meer skills je kunt unlocken in je health en stamina skill trees. Health skills kun je upgraden door combat XP te verdienen en Stamina skills kun je upgraden door Parkour XP te verdienen. Ook kun je erschillende soorten equipment vinden die je stats boosten. Denk aan schoenen die +5% parkour XP geven bijvoorbeeld.

Conclusie

Dying Light 2 is een hele toffe game die zich weet te onderscheiden in zijn gameplay. Met name de parkour elementen en de vloeiende combat is iets waar veel games nog iets van kunnen leren. Helaas valt deel 2 in de schaduw van deel 1 qua sfeer en dat is enorm zonde. Het lijkt alsof ze een breder scala aan publiek willen aanspreken door hier en daar wat Ubisoft trucjes toe te passen, wat naar mijn mening totaal onnodig is. Als deel 1 niet zou bestaan zou ik Dying Light 2 bekronen tot beste zombie game ooit. Maar helaas, het tweede deel valt in het niet bij zijn oudere broer.