Gameland

Iedereen heeft tegenwoordig wel gehoord van het Soulsborne-genre en de meeste gamers weten ook wel waarin dit genre zich kenmerkt. Wat velen wellicht niet weten is dat dit genre is begonnen met de game Demon’s Souls, wat de voorloper is van de Dark Souls-franchise. Om iedereen opnieuw kennis te laten maken met deze titel hebben Sony en Bluepoint Games een remake gemaakt van deze klassieker, welke tevens dienst doet als launch game voor de PlayStation 5. Of Demon’s Souls werkelijk weet te imponeren, lees je in deze review!

Demon’s Souls verscheen oorspronkelijk in 2009 voor de PlayStation 3 en werd gekenmerkt door zijn onconventionele gamedesign en hoge moeilijkheidsgraad. De game werd geleidelijk aan een culthit en genoot uiteindelijk goede populariteit onder gamers. Het was een uitdagende titel welke je dwong je aan te passen aan je vijanden en omgevingen om zo te overwinnen. De game viel een beetje uit de toon, aangezien het verscheen in een tijd waarin games je het gevoel gaven dat ze je hand vasthielden. Hoewel de game door critici niet echt werd gewaardeerd, waren gamers laaiend enthousiast over de game. Demon’s Souls stond aan de wieg voor de Dark Souls-franchise en dit zorgde voor een flink keerpunt voor ontwikkelaar FromSoftware, welke nu alom gerespecteerd wordt in de gaming-industrie.

Shadow of the Demon’s Souls

De rechten van Demon’s Souls liggen bij Sony, en toen de Japanse spellengigant eerder dit jaar een remake voor de PlayStation 5 aankondigde, waren fans verheugd te zien dat deze werd ontwikkeld door Bluepoint Games. Deze studio heeft in 2018 de briljante remake mogen maken van de klassieker Shadow of the Colossus, en dit wekte behoorlijk wat vertrouwen bij de achterban van Demon’s Souls. Ongeacht welke ontwikkelaar er achter een remake staat, is het idee om een ​​klassieker opnieuw te ontwikkelen en uit te brengen echter altijd een risicovolle onderneming.

Het is duidelijk dat sommigen bezwaar hebben tegen een aantal specifieke veranderingen, maar Bluepoint heeft wederom een ​​geweldige remake afgeleverd die trouw blijft aan het origineel. Demon’s Souls voor de PlayStation 5 combineert op voortreffelijke wijze de ziel van het origineel met nieuwe visuele aspecten en dient dan ook als een fantastische showcase voor Sony’s nieuwe console.

Showcase galore

Bluepoint staat bekend om hun uitstekende technische werk, en Demon’s Souls is hier zeker geen uitzondering op. Omdat de game exclusief voor de PlayStation 5 is, dient het als een grafische showcase voor de console. De donkere en wrede wereld is een lust voor het oog en voelt levendiger en angstaanjagender aan dan ooit. Locaties zijn visueel verbluffend, zitten tjokvol toffe details en de vijanden die je tegenkomt zijn afschuwelijker dan voorheen. De game is een lust voor het oog, terwijl de gameplay trouw blijft aan het origineel.

De korte laadtijden zijn ook buitengewoon indrukwekkend, wat de algehele ervaring enorm verbetert, waarbij elk laadscherm slechts een paar seconden duurt. Dit is vooral geweldig omdat de Souls-games niet echt bekend staan ​​om hun snelle laadtijden en je nogal vaak dood gaat in deze game. Hierdoor is het makkelijker en meer verslavend om door te bijten in deze pittige game om zo ver mogelijk te komen.

Bronmateriaal

Net als bij de remake van Shadow of the Colossus, blijft Bluepoint dicht bij het bronmateriaal van Demon’s Souls. Het bevat dezelfde gameplay elementen die het origineel in de eerste plaats zo geweldig maakten, zoals de wereld, de combat en het online systeem. Demon’s Souls houdt net als het origineel je handje niet vast, en je zal zelf veel moeten zien te ontdekken en uitvogelen. Hoe bepaalde systemen werken is nog steeds erg mysterieus en kunnen enigszins verwarrend overkomen, helemaal voor nieuwkomers. Denk hierbij aan het gebruik van items, de NPC’s in de wereld en het vergroten van je statistieken. Desondanks zorgt dit wel dat het originele karakter van Demon’s Souls bewaard blijft en fans zullen hier zeker van smullen. Toch is Demon’s Souls niet voor iedereen weggelegd, want de game heeft een hele steile learning-curve en is daarnaast gewoon godvergeten moeilijk. Nieuwkomers die de game dan ook als een normale hack ‘n slash game denken te spelen, komen hier al heel snel achter wanneer zij overmatig vaak dood gaan door stomme keuzes.

Hoewel Demon’s Souls nooit dezelfde impact heeft gehad als zijn jongere broer Dark Souls, is het misschien wel de belangrijkste game in de serie. Toen het uitkwam, was er geen enkele game die je  ermee kon vergelijken. Het is een meedogenloze actie-RPG welke volledige je aandacht opeist. Het lezen van de moves van je vijanden is de sleutel tot succes, en elke kleine misrekening kan je gebroken achterlaten. Het betekent dat je een overwinning echt moet verdienen, en dit zorgt voor de nodige euforie als je een bepaalde bossbattle hebt gehaald. Als je dood gaat dan kun je dat ook snel herleiden naar een fout die jezelf gemaakt hebt en Demon’s Souls is dan op momenten vaak onvergeeflijk, maar het is daarnaast ook rechtvaardig. Battles kunnen een echte strijd zijn, maar als je eenmaal een van de obstakels hebt overwonnen, is het gevoel van voldoening dat het biedt ook echt ongeëvenaard. Dit gevoel wordt al helemaal versterkt als je het opneemt tegen een huge-ass levelbaas, waarvan je hart bij het zien van deze gedrochten gelijk flink over zal slaan!

Into the Nexus

In tegenstelling tot de onderling verbonden werelden van latere FromSoftware titels, heb je in Demon’s Souls een hubzone, genaamd de Nexus, vanwaar je naar diverse levels kunt teleporteren. Het karakter van het levelontwerp is wel hetzelfde met vergelijkbare titels, met kronkelende trappen, duistere locaties, verborgen routes en onverwachte vallen. Checkpoints zijn er niet veel te vinden in de game, maar in plaats daarvan dwingt Demon’s Souls je om te overleven totdat je een pad vindt terug naar waar je begon, en je dan beloont door een kortere route naar je volgende doel te bieden.

Ondanks dat de Demon’s Souls remake erg trouw blijft aan het origineel, zijn er toch een aantal nieuwe functies toegevoegd om je duistere reis iets soepeler te maken, zoals de mogelijkheid om gear en items rechtstreeks naar de opslag te sturen, het instellen van een wachtwoord voor het online gedeelte en de mogelijkheid om tussen Arch-stones te reizen zonder dat je terug hoeft te keren naar de Nexus. De controls zijn ook iets bijgewerkt en zijn nu voorzien van omnidirectioneel bewegen om het gevoel iets te moderniseren. In het origineel kon je namelijk maar vier kanten opsturen. Bovendien zijn er een aantal extra camera- en controlleropties die je kunt aanpassen als je dat wilt. In het grote geheel lijken dit misschien kleine aanpassingen, maar ze verbeteren de algehele ervaring enorm. Het is ook fijn dat je geen loot meer achter hoeft te laten, omdat je deze vanwege het gewicht niet meer met je mee kunt dragen. Omdat je nu echt alle kanten op kunt bewegen voelt de gameplay beter aan dan ooit.

Het standbeeld in de Nexus kent ook een paar nieuwe functies, zo kun je nu ook zielen besteden om vergeving te vragen, waardoor elke aggro die je hebt met NPC’s wordt gereset. Daarnaast kun je het uiterlijk van je personage veranderen of opslaan om later te gebruiken in een nieuwe playthrough. Als laatste kun je gebruik maken van de Fractured-modus, wat in wezen een gespiegelde modus is van de game en een leuke toevoeging is als je op zoek bent naar een ander perspectief in de game.

Prachtige wanhoop

Demon’s Souls Remake is een prachtige game geworden, welke echt laat zien waar de PlayStation 5 toe in staat is. De wanhopige werelden komen echt tot leven, de animaties van je personage en vijanden zijn top-notch gedaan en dit alles leidt tot een geloofwaardige speelervaring. Het spel kent twee grafische modi waaruit je kunt kiezen. Zo is daar de standaard prestatiemodus, welke is gericht op 60 frames per seconde en werkt met een dynamische resolutie. Ook is er een quality mode welke op native 4K en 30 frames per seconde draait. Ik raad om om voor performance te gaan, aangezien de game boterzacht speelt en al je acties zonder enige vertraging op het scherm tovert. De quality mode ziet er net wat scherper uit, maar door de 30fps voelt het wel iets trager aan en dat is aardig funest in een game als Demon’s Souls, aangezien daar goed getimde aanvallen de sleutel tot succes zijn.

Toen de originele Demon’s Souls in 2009 verscheen, werd de game geprezen door zijn schitterende soundtrack van de hand van Shunsuke Kida. De muziek diende als een fantastische aanvulling op de donkere en hopeloze toon van de spelwereld. In de remake is de soundtrack volledig opnieuw opgenomen en opnieuw gearrangeerd, wat resulteert in een getrouwe maar frisse kijk op Kida’s klassiekers. De nieuwe arrangementen klinken geweldig en passen goed bij de vibe van de remake en zorgen voor een geweldige immersie tijdens je speelsessies met Demon’s Souls.

Conclusie

Met het uitbrengen van de Demon’s Souls remake bewijst Bluepoint opnieuw dat ze een geliefde game zorgvuldig kunnen moderniseren zonder daarbij te verliezen wat het speciaal maakte. Demon’s Souls op de PlayStation 5 is er een van de beste voorbeelden van hoe een remake moet zijn. De game kent geweldige graphics en details, verbluffende werelden, geweldige muziek en talloze verbeteringen die de game een next-gen gevoel geven. Het belangrijkste is dat alle aspecten die het origineel tot zo’n klassieker hebben gemaakt, zoals de mysterieuze wereld, de strakke combat en de indrukwekkende bazen, terugkeren in deze remake. Of je nu een nieuwkomer of een veteraan bent in dit genre, Demon’s Souls is een aartsmoeilijke game die aan de wieg stond van de Soulsborne-games, welke zeker de moeite waard is om te gaan spelen.