Aragami, het klinkt als een Japanse cursus om piemels van papier te vouwen, maar niets is minder waar! Vijf jaar geleden werden we aangenaam verrast toen ontwikkelaar Lince Works op de proppen kwam met Aragami. Deze game had veel raakvlakken met de klassieke culthit Tenchu, en wist toch aardig te imponeren bij de fans van deze serie. Nu 5 jaar later is Aragami terug en dit keer mogen we opnieuw sluipen en moorden in een Japanse fantasiewereld, maar of dit net zo leuk is als in het eerste deel lees je in de onderstaande review!
Voordat ik aan Aragami 2 begon, bereidde ik me voor op een intens strategisch stealth-avontuur, maar nadat ik het een uur of twee had gespeeld, realiseerde ik me dat het de game niet echt aan mijn verwachtingen voldeed. In de originele Aragami moest je voornamelijk sluipen, en eenmaal als je ontdekt werd kon je vluchten of gewoon doodgaan. In dit tweede deel heeft Lince Works het een en ander overboord gegooid, en hebben ze de gameplay ietwat sneller en actievoller gemaakt. In Aragami 2 moet je in feite een verscheidenheid aan missies voltooien, welke zich afspelen in grote ingewikkelde omgevingen en het omvat taken zoals het verkennen van gebieden, het doden van bepaalde doelen, het redden van mensen, het stelen van voorraden, het verzamelen van informatie en het bemachtigen van belangrijke items. Zodra je alle doelstellingen van een missie hebt voltooid, is het tijd om te ontsnappen uit een gebied en terug te keren naar het hubgebied waar je weer de nodige upgrades uit kunt voeren en een beetje kunt praten met de bewoners.
Extreem wendbaar
Deze op fasen gebaseerde campagne voert elke missie uit op een manier die aanvoelt alsof je een soort arcadegame speelt. Dit gevoel wordt veroorzaakt door de snelle, eenvoudige en intuïtieve actie die je consequent op het puntje van je stoel houdt. Dus als je op zoek bent naar een methodisch stealth-game, waarbij je strategisch je volgende zet plant, dan is dit waarschijnlijk niets voor jou en kun je beter het eerste deel spelen. Als je echter gewoon wilt rondsluipen terwijl je je vijanden op stijlvolle wijze geruisloos van het leven berooft, dan is dit zeker jouw game!
De kerngameplay van Aragami 2 is ongelooflijk intuïtief; terwijl je rondsluipt kun je met een druk op de knop nietsvermoedende vijanden neer halen. Daarnaast heb je de mogelijkheid tot een double jump, sprinten en naar richels teleporteren om zo onopvallend mogelijk te blijven. In Aragami 2 ben je dus opnieuw een extreem wendbare ninja. Mocht het toch gebeuren dat een vijand je opmerkt en je zodoende in een gevecht terecht komt, kun je vijandelijke aanvallen afweren en terugslaan, als een echte action-adventure game. Maar echte ninja’s laten zich natuurlijk niet kennen, en zullen hard weg rennen om weer onopvallend in de schaduw hun wonden te likken en daarna weer geruisloos proberen om opnieuw hun slag te slaan. Het opnieuw verstoppen na een confrontatie is sowieso erg makkelijk, want de AI van vijanden is nogal dom en als ze patrouilleren blijken ze een flinke bril nodig te hebben want ze zien blijkbaar geen ene steek…
Uitdaging please?
De eerste Aragami was een ongelooflijk uitdagende game, en dat brengt mij bij het grootste probleem met Aragami 2; namelijk dat de game niet uitdagend genoeg is. Het eerste deel was ongenadig op sommige momenten, maar Aragami 2 is naar mijn mening weer te makkelijk. Zo kun je zonder enige moeite door omgevingen sluipen zonder gezien te worden en hierdoor kun je de meeste vijanden ongezien je zwaard door hun rug rammen. Met het uitschakelen van vijanden verdien je XP punten en hierdoor kun je in level omhoog gaan waarmee je weer skillpunten verdient. Deze kun je weer uitgeven om passieve en actieve vaardigheden te ontgrendelen die het spelen nog makkelijker maakt. Zo kun je bijvoorbeeld je ninjavision gebruiken om vijandelijke patronen te zien, onzichtbaar worden als je jezelf tegen een muur drukt en fluisteren om een vijand in de buurt naar je toe te lokken om zo een zwaard door zijn strot te duwen. Deze vaardigheden zijn stuk voor stuk erg tof, en het maakt de gameplay wel leuker, maar het zorgt er allemaal wel voor dat de game niet echt uitdagend is.
Everybody is co-op fighting!
Een ander cool aspect is hoe ingewikkeld de omgevingen van Aragami 2 zijn. Sommige gebieden zitten zo vol met gebouwen met meerdere verdiepingen en vijandelijke uitkijkposten dat het doden van bewakers een spannende onderneming wordt. Ondertussen zijn andere gebieden uitgebreid en de moeite waard om te verkennen terwijl je muntenvoorraad en geheime verzamelobjecten ontdekt, zoals blauwdrukken voor accessoires die je basisstatistieken veranderen.
Hoe dan ook, er is ook een online co-opmodus en het is geweldig om met een andere speler door deze enorme omgevingen te rennen terwijl je verschillende paden bewandelt. Aan de andere kant zijn er enkele onhandige momenten, zoals ongemakkelijk houterige animaties en kent de game de nodige trail & error. Grafisch is de game ook niet echt heel bijzonder te noemen, ondanks zijn cartoony uiterlijk. De eerste Aragami wist te imponeren met deze stijl, maar het tweede deel voelt een stuk kaler aan door het gebrek aan kleine details in de textures. Voor de echte stealth-puristen en fans van de eerste Aragami is dit tweede deel dan ook wel een klein stapje terug, in plaats van een vooruitgang. In zekere zin is dit een beetje jammer, maar hierdoor spreekt Aragami 2 wel een iets breder publiek aan.
Conclusie
Is Aragami 2 een beetje ruw aan de randjes? Zeker weten! Ontbreekt het de game aan uitdaging? Helaas wel, maar dat betekent niet dat Aragami 2 niet ontzettend leuk is om te spelen. Waar het eerste deel voornamelijk om stealth draaide is het tweede deel een stuk meer vergevingsgezind. De arcade-achtige benadering van de gameplay zorgt ervoor dat Aragami 2 een wijder publiek weet te trekken. De puristen zullen het een kleine teleurstelling vinden, maar vooralsnog zal je veel plezier beleven aan de game.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
