Gameland

Far Cry is een behoorlijk gevestigde naam in het shooter landschap wat wij kennen. De franchise staat dan ook bekend om zijn veilige keuze voor bevredigende first-person shooter-actie welke plaatsvindt in een grote open wereld. Dit met een verhaal dat vaak wordt aangedreven door een uitzonderlijk charismatische schurk die zaken losjes met elkaar weet te verbinden. Hoewel de serie niet echt is geëvolueerd in de afgelopen jaren, blijft het gewoon puur vermaak wat de klok slaat. Ondanks dat Far Cry 6 opnieuw een absurd arsenaal aan wapens, een grote open wereld, een bijzondere schurk en volledige co-op kent, slaagt de game er helaas niet in om de serie op een zinvolle manier te evolueren. Hoe dat dit komt lees je in de onderstaande review!

Far Cry 6 plaatst je in de schoenen van een bloeddorstige moderne guerrillastrijder, Dani Rojas, die het opneemt tegen de dictator die de leiding heeft over Yara, een fictief Caribisch eiland. Deze dictator, genaamd Antón Castillo, wordt gespeeld door Giancarlo Esposito die je wellicht zult kennen uit de serie Breaking Bad als Gustavo Fringe. Ik moet eerlijk bekennen dat hij zijn rol uitermate goed speelt en dat we opnieuw te maken hebben met een charismatische slechterik.

Waar Antón Castillo echt de show steelt in Far Cry 6, weet de rest van de cast ook aardig te imponeren. Al moet ik zeggen dat dialogen en personages dit keer aardig over the top zijn en zelfs een beetje arrogant. Dit heeft als ongelukkig neveneffect dat de randen van het donkere verhaal een beetje worden weggevaagd, en serieuze momenten teniet worden gedaan door de lichtzinnigheid van de constante grappen en het slappe geklets in de game. Dit in tegenstelling tot Far Cry 5, waar het verhaal zichzelf misschien wel iets te serieus nam. Dit is best jammer te noemen, want Antón en zijn zoon Diego maken wel een aantal interessante ontwikkelingen mee in het verhaal van Far Cry 6, maar zonder te spoilen eindigt het allemaal in soort van een anti-climax. Daarnaast is er, in tegenstelling tot de voorgaande games, weinig interactie te vinden met de hoofd antagonist in het verhaal van Far Cry 6. Zo zal je hem voornamelijk tegenkomen in bepaalde cutscenes als je verder komt in het verhaal.

Overweldigend

Far Cry-games staan bekend om hun waanzinnig grote spelwerelden, en de kaart van Far Cry 6 is opnieuw gigantisch te noemen. Wanneer je de proloog hebt voltooid en het oorspronkelijke eiland bent ontvlucht, is het overweldigend om te zien hoe groot Yara werkelijk is. Gelukkig hoef je het eiland niet te voet te doorkruisen, maar kun je ook gebruik maken van een grote diversiteit aan voertuigen en kun je zelfs paardrijden. Zoals het Far Cry betaamt zwabberen de auto’s en brommers weer lekker over de weg, waardoor ik al snel koos om te paard door de spelwereld te trekken. Later kreeg ik de mogelijkheid om per helikopter naar mijn doelen te vliegen, maar ook hiermee moet je oppassen dat je niet neergeschoten wordt door vijandelijk luchtafweergeschut. 

Uiteraard krioelt de map in Far Cry 6 weer van de icoontjes en er zijn dan ook weer een hoop zijmissies en andere activiteiten te voltooien, welke je opnieuw tientallen uurtjes bezig kunnen houden. Toch zie je met de zijmissies en het veroveren van checkpoints weer de oeroude formule van de franchise terug, welke de nodige barsten vertonen in de gameplay. In het verleden hebben we al deze dingen al mogen doen in eerdere Far Cry-games en voegt het derhalve nagenoeg weinig toe aan de ervaring van het hoofdverhaal. Hierdoor zijn deze nevenactiviteiten behoorlijk repetitief en zelfs voorspelbaar te noemen, wat de pret toch wel een beetje weet te drukken. 

Er is veel side-content die net zo goed had kunnen worden geknipt, net zoals de beloningen die in plaats daarvan tijdens de hoofdcampagne zijn verstrekt. Dit om de gameplay in een sneller tempo te helpen evolueren. Dat zou de vrij eenvoudige missiestructuur leuker hebben gemaakt met nieuw speelgoed om mee te spelen. Er is veel opvulmateriaal en het is gewoon niet overtuigend.

Tijdens het hoofdverhaal kom je terecht in diverse situaties waarin je bepaalde doelen dient te behalen. Als je eenmaal bij een missiemarkering bent aangekomen, is het tijd om een ​​beetje rond te sluipen en de boel te verkennen voordat je “balls-deep” het gevecht aangaat met de vijandelijke soldaten. Far Cry 6 doet uitstekend werk als het gaat om opzwepende actie, en de game kent dan ook een shitload aan wapens om te ontgrendelen, aan te passen en te gebruiken.



Heeee Macarena!

Qua wapentuig gaat Far Cry 6 sowieso over de top, en er zijn ook bizarre wapens te vinden en te craften in deze nieuwe game. De game kent nu drie wapentypes, welke in categorieën zijn opgedeeld. Het eerste type is de reguliere variant, die standaardpistolen, aanvalsgeweren en jachtgeweren omvat. Een mix van gerecyclede apparatuur dat is doorgegeven uit het tijdperk van de Koude Oorlog, samen met moderne wapens die zijn gestolen uit het leger van Castillo. Het tweede type staat bekend als de Resolver: speciale krachtige wapens welke gemaakt zijn van rommel en schroot. Naast de eerder genoemde minigun, is er ook een vlammenwerper en een schijfwerper die gebrande cd-kopieën afvuurt van de hit ‘Macarena’ uit de jaren 90, die wordt afgespeeld wanneer je het wapen oplaadt en afvuurt. Het laatste wapentype is Supremos, gespecialiseerde backpacks die supermoves kunnen ontketenen, zoals een op de achterkant gemonteerde mortierwerper of raket aangedreven jetpack.

Wat wel een beetje nieuw is, is de manier waarop munitie gebruik wordt. Ubisoft heeft in deze game dan ook een soort “papier, steen, schaar” systeem gebruikt, en om eerlijk te zijn is dit wel een beetje teleurstellend. Een munitietype moet namelijk matchen met de vijand waarmee je wordt geconfronteerd, en dit is gewoon geen leuke gameplay toevoeging. Het vertraagt ​​het tempo van de game aanzienlijk en voelt aardig geforceerd aan. Vijanden voelen op momenten dan ook aan als bulletsponges als je de verkeerde munitietype gebruikt, en vuurgevechten duren hierdoor ook wat langer dan gehoopt. Combineer dit met de welbekende slechte AI waar eerdere games ook al last van hadden, en er is weinig voldoening om soldaten neer te halen.



Hola Amigo!

Wat wel weer een hoogtepunt in de gameplay is, is het Amigos-systeem. Amigos zijn je dierenvriendjes die je op missies een handje zullen helpen. Zo kunnen ze vijanden voor je afleiden of juist uitschakelen, wat behoorlijk handig kan zijn in de eerste paar uurtjes van het spel. Maar hoewel ik het heerlijk vond om deze beestjes om me heen te hebben (vooral Chorizo ​​de teckel, met zijn verlamde achterpootjes) merkte ik dat ik ze tijdens latere missies vergat te gebruiken, voornamelijk omdat ze meer in de weg liepen dan daadwerkelijk iets voor mij konden betekenen. 

Hoewel het een grappige toevoeging is, halen deze Amigos je zo nu en dan ook uit de spelbeleving dankzij een aantal slordige glitches. Ondanks dat het ontzettend grappig is om te zien hoe de Amigo’s ineens met hoge snelheid bewegen om je bij te houden tijdens een ritje in de auto of een vlucht in een helikopter, ziet het er gewoon niet uit. Toen ik bijvoorbeeld Guapo de Alligator een Usain Bolt sprintje zag trekken om mijn auto bij te houden moest ik gewoon huilen van het lachen. Het ziet er belachelijk grappig uit, maar daarnaast wel een erg slordig detail en het haalt je aardig uit de spelbeleving.



Co-oeps…

De Far Cry-serie is gemaakt om in co-op te spelen, en ook in deeltje zes is dit weer mogelijk. Far Cry 6 kent hetzelfde drop-in drop-out-systeem welke we al zagen in Far Cry 5. Het doorlopen van missies met een tweede speler brengt veel meer plezier, zelfs tijdens het voltooien van de meer saaie objectives die de game rijk is. De game lijkt ook veel makkelijker in co-op, wat handig is voor diegenen die graag in een rechte lijn naar het einde willen rennen, door de hoofdmissies te volgen. Wat wel weer een punt van kritiek is, is dat alleen de ‘host’ van de co-op-sessie werkelijk voortgang boekt met het voltooien van een missies. De aanhangende partij helpt alleen de ‘host’ en zijn voortgang wordt dus niet opgeslagen. Hierdoor voelt het wel zinloos om samen met iemand de missies te voltooien, terwijl jezelf weet dat je er geen reet aan hebt.

Ranking your star

Waar je in eerdere Far Cry-games gewoon de spelwereld kon verkennen, is dit in deel zes niet echt meer het geval. In Far Cry 6 maakt Ubisoft gebruik van een soort ranking systeem, en om bepaalde gebieden te kunnen betreden heb je dan ook een hogere rank nodig. Deze gebieden kun je wel bezoeken, maar als deze een flink hogere rank heeft dan dat jij, zal je ook zo het loodje leggen. Hierdoor verplicht de game je ook om zo nu en dan zijmissies te voltooien om zo weer te stijgen in rank en eindelijk verder te kunnen komen met het hoofdverhaal.

Hoewel ik Far Cry 6 voornamelijk heb gespeeld om het verhaal te voltooien, kostte het mij in totaal 15 uur om de game uit te spelen. Gelukkig kent de game veel meer speeltijd, en mag je er nog makkelijk 20 uur bij op tellen om elk stukje schroot op te rapen, elke vijand uit te schakelen en alle zijmissies te voltooien. Daarnaast kent Far Cry 6 verschillende moeilijkheidsgraden en is er ook een eenvoudigere modus beschikbaar, waarbij het nieuwe munitiesysteem een veel kleinere rol speelt. Hierdoor is de game dan ook geschikt voor een hele brede doelgroep aan gamers.

Gedateerd…

Ik heb Far Cry 6 mogen spelen op een Xbox Series X, en ik was ook erg blij om te zien dat 60fps prioriteit had gekregen op de new-gen console. De game speelt dan ook erg soepel weg, en kent alleen zo nu en dan een framedropje wanneer er ineens veel explosies op je scherm plaatsvinden. Toch brengt de stijging van 30 naar 60fps wel een aantal merkbare minpuntjes met zich mee. De game maakt dan ook gebruik van een dynamische resolutie, en hierdoor zal je merken dat beelden kunnen verschuiven van scherp naar een beetje blurry om een ​​consistente 60fps te bieden. 

Er zijn momenten waarop de vergezichten in Far Cry 6 er ongelooflijk goed uitzien, maar deze worden afgewisseld met momenten waarop het scherm eruitzag alsof het met vet was besmeurd. Hoewel de spelwereld met aardig wat detail in elkaar is gezet, viel het mij wel op dat personages in de game er nogal lelijk en gedateerd uitzagen . Hetzelfde geldt voor de animaties die ook niet altijd even soepel waren. Aangezien de spelwereld best mooi is uitgewerkt, lijken de personages hier dan ook niet thuis te horen en ook dit haalt je lichtelijk uit de spelbeleving van de game.

Conclusie

Far Cry 6 had het potentieel om een ​​interessant verhaal, solide gameplay en een geweldige next-gen presentatie te leveren. Ondanks dat de game een shitload aan content kent, voelt het verhaal hol aan, is er weinig vernieuwing te vinden in de gameplay en voelt het zelfs een beetje gedateerd aan. Het is zeker geen slechte game, maar Ubisoft had hier zoveel meer mee kunnen doen. Voor diegenen die de Far Cry-franchise een warm hart toedragen is het weer een game om van te smullen, maar als we het gaan vergelijken met meer hedendaagse games begint deze serie toch wel aardig achter te raken. Hopelijk weet Ubisoft met een zevende deel wel te innoveren.