Gameland

De maffia cultuur is een bron van inspiratie voor filmmakers, documentairemakers, misdaadjournalisten en gameontwikkelaars. Er zijn vele verschillende vormen: van gangsters, de Yakuza, de Mocro maffia of de oud Hollandsche onderwereld. Zelf ben ik het meest onder de indruk van de Italiaanse maffia met haar gebruiken. Voor dit verslag ben ik een week undercover gedoken bij de familie “Scaletta” om de cultuur te ervaren. Om te voorkomen dat ik op een dodenlijst beland, heb ik gekozen om dat op een digitale manier te doen: door de game Mafia II te downloaden op mijn Xbox One en te onderzoeken hoe de HD remake van het spel uitpakt: is het een flop of een “offer you can’t refuse”? Lees dat hier.



Heitje voor een karweitje!

Het is ondertussen alweer 10 jaar geleden dat Mafia II uitkwam. In die tijd heb ik het spel gemist, dus dit is een prima kans om uit te vinden of het spel na 10 jaar ook de moeite waard is. In de game treed je in de voetstappen van Vito Scaletta, iemand die zijn zaakjes in eigen handen heeft, hoewel die zaakjes niet altijd zuivere koffie blijken te zijn. Nadat zijn vader het leven laat, blijkt hij nog een aardige schuld te hebben lopen. Binnen enkele dagen moet er $2000 gelapt worden bij gasten die je liever niet als vijand hebt. En waar moet je zijn als je gauw geld nodig hebt? Juist, bij de criminelen die wel wat extra hulp kunnen gebruiken. En laat Vito nou net over het juiste netwerk beschikken om zo aan klusjes te geraken. Dat is hoe het balletje aan het rollen gaat en je weer in het criminele circuit terecht komt.

Je speelt Mafia II waarschijnlijk niet voor het verhaal, want het voelt zeker na een aantal missies vrij voorspelbaar. Een maat nodigt je uit voor een simpel karweitje waar veel geld mee te verdienen valt. Na een tijdje blijkt de missie toch uit de hand te lopen en mag jij het zaakje oplossen. Knap het op en voor je het weet begin je weer aan de volgende klus. Je krijgt bijna geen adempauze en voordat je het weet staat het rode icoontje op je map weer klaar met je volgende doel. Daarbij ontkom ik er niet aan dat ik de stem van een van de personages vind lijken op die van Peter Griffin (Family Guy). Hoewel het dat geen komedie is, is het wel een luchtige game.

Knalvoer zonder adempauzes

Het verhaal mag dan niet al te indrukwekkend zijn, het werkt prima als manier om de actie aan elkaar te verweven. Het behoedt je voor het ontdekken van de wereld die even schitterend als leeg voelt. Mafia II is niet de open wereld game die je zou verwachten als je het spel niet gespeeld hebt, maar zou je beter kunnen zien als actiegame. Verwacht dan ook geen sidequests, minigames en een speeltuin. Je kunt wat kleine klusjes opknappen, maar daar blijft het bij en eigenlijk is dat een gemiste kans. Want waar ik behoefte aan had, was een potje poker in een louche café, waar een dikke sigaarwalm hangt, een drankje doen in een jazzclub en de bolides van de jaren ’50 aan een test onderwerpen in een race.

Na zo’n 5 chapters had ik er wel even genoeg van en had ik zin om wat rond te rijden, kijken wat er in het schitterend vormgegeven Empire Bay te beleven valt, maar dat valt helaas tegen. Eigenlijk wordt daarin de setting en de sfeer wat karig benut. Je kunt wat shoppen en nog wat “wanted posters” verzamelen, maar daarmee houdt het weer op. Misschien dat we ondertussen zijn verwend met het oog op GTA V.

Kekke instagramfilter

Gamen doen we deels om te ontsnappen aan de werkelijkheid. Daarin heeft 2K Games/Hangar 13 een prachtige wereld neergezet om te ontdekken. Auto’s die nu bestempeld zouden worden als “old timer” zijn voor het grijpen (jatten) in de straten van Empire Bay. Maar daarnaast klopt ook de muziek en de kleding en het is daardoor zeker de moeite waard te spelen. De stad laat zich inspireren door New York, Detroit, Boston, Los Angèles, Chicago en San Francisco, dus je komt van alles tegen. Pakhuizen, havens, woonwijken, winkels en entertainment. Gooi over alles nog een hipster instagram filtertje waardoor alle kleuren ook wat afgevlakt lijken en je hebt de setting van mafia 2 wel te pakken.

Niet alleen jij leeft daar, maar met jou leven er nog tal van NPC’s in Empire Bay die allemaal hun eigen ding doen. Een aantal gasten staat op de deur te beuken bij een appartement naast jou, op straat worden kranten verkocht, je kunt je schoenen laten poetsen of staat er iemand op de straathoek een sigaretje te roken en koffie te drinken. Er gebeurt op die manier best veel in Empire Bay, hoewel je weer niet te strikt moet kijken. Want dan kun je toch regelmatig dezelfde personages tegenkomen.



AI Caramba

Waar je het meest aan merkt dat het spel al 10 jaar oud is, is de A.I. Voor veel van de actie maakt het niet uit, want als je maar genoeg vijanden tegenkomt wordt het vanzelf uitdagend. En het simpel schuilen en schieten gaat vaak prima. Maar in andere gevallen gaat er toch een hoop mis. Zo was er een vuurgevecht in een steeg met wat andere vijanden, even verderop stond een tweede groep gewoon met hun rug naar ons (mij en mijn maffiamaten) te wachten om op lood getrakteerd te worden.

In tegenstelling tot wat je zou verwachten in Amerika, is de politie ook soft in haar optreden. Zo kwam ik in gevecht met iemand voor een agent zijn neus. Alleen greep deze gast totaal niet in, omdat we elkaars slagen ontweken. Zodra een van ons geraakt werd, kwam hij pas in actie.



Klapstuk

Het voelt overigens wel heerlijk om je vijand een flinke beuk te verkopen. Het voelt lekker, maar het is meer dan simpel knoppen rammen. Ontwijken is belangrijk en dat doe je door de A-knop ingedrukt te houden. Zodra je wilt uithalen, ben je echter kwetsbaar, dus het is zaak je aanvallen goed te timen. En verdomme wat voelt het lekker om een boksbal van vlees en bloed met een counter tegen de grond te werken. Kan ik nog een verzoek doen: voeg bokswedstrijden toe aan de volgende mafia game!



Conclusie

Mafia 2 is een prima spel uit 2010 die in die tijd zeker de moeite waard was. Na één keer doorlopen van het verhaal is de koek echter ook wel op. Er is weinig replay waarde en de gameplay was niet zo overdonderend, dat ik het spel nogmaals zou spelen. Toch werkt de actie prima, voelt het lekker om iemand voor zijn bek te meppen en kun je daarnaast genieten van Empire Bay. Daarmee maakt de game genoeg goed om het waard te zijn.