Nu wereldwijd zo’n beetje alle sport evenementen zijn afgelast, is de enige manier om aan je trekken te komen door zelf te gaan sporten. Maar dankzij Covid-19 mag dat eigenlijk ook niet echt in de buitenlucht, en al helemaal niet met meerdere tegelijk. Dus dan zit er maar één ding op: Digitaal sporten! Als je wilt voetballen dan pak je bijvoorbeeld Fifa erbij, je kan goud halen in Mario and Sonic op de Olympics en als je liever op 2 wielen met 200km/u over smalle straten heen raast dan kun je nu terecht bij TT Isle of Man: Ride on the Edge 2. Dus pak je leren pak maar van zolder (niet die met het zweepje), zet je helm op, want het is tijd om vol gas te kijken of deze game je centen waard is.
De TT Isle of Man staat bekend als één van de meest gevaarlijkste races ter wereld. En je hoeft niet heel goed te kijken om te begrijpen waar dat vandaan komt. De TT Isle of Man wordt verreden op, hoe kan het ook anders, Isle of Man. Isle of Man is een klein eilandje tussen Groot-Brittannië en Ierland in. Totaal oppervlakte is 572 km2 en er leven een kleine 83.000 mensen op dat eiland. Het eiland bestaat voornamelijk uit open terrein met smalle wegen, en dorpjes waar de wegen niet breder worden. Om daar dan op een motor met verdomd hoge snelheden door heen te racen heb je maar één ding nodig: Ballen van staal!
De race van Magere Hein
Ik noemde de TT Isle of Man al even als één van de gevaarlijkste races ter wereld, en nu vraag je je misschien af hoe gevaarlijk is gevaarlijk. De TT Isle of Man werd voor het eerst in 1911 verreden en is sindsdien in populariteit gestegen. Nadien zijn er in totaal 260 coureurs omgekomen tijdens deze races. En als je dan even snel rekent komt dat neer op ongeveer 2.5 coureur per gehouden TT, en dat is fucking veel, en dan heb ik het nog niet over het dodental van bijvoorbeeld toeschouwers, officials en dergelijke. En nu is het jouw beurt om op de motor te stappen en te laten zien of je ballen van staal hebt.
Het voordeel van racen vanaf de bank is dat het een stuk veilig is dan daadwerkelijk de TT gaan rijden. Maar het punt wat ik als eerste wil aanstippen over deze game is het gevoel van snelheid. Ik heb menig racegame gespeeld, maar er komt er geen één in de buurt als het gaat om het snelheidsgevoel van TT Isle of Man: Ride on the Edge 2. De manier waarop het landschap, het asfalt, de bomen en noem maar op langs je heen raast en lichtelijk vervaagt om je dat gevoel te geven is ongekend. Dat in combinatie met het windgeruis en je krijgt echt het gevoel dat je met hoge snelheid over het wegdek scheurt. En omdat je hier niet racet op een breed circuit maar op smalle straten verhoogt dat het gevoel alleen nog maar meer.
Net niet
Ik heb zelf mijn motorrijbewijs en heb ook een aantal jaren een motor gehad. Ook al is het alweer wat jaartjes geleden, aangezien ik geen motor meer bezit, weet ik nog wel hoe het voelt om motor te rijden. Daarnaast heb ik heb ook wat track dagen mogen doen op het circuit van Zolder. Ik durf daarom wel te zeggen van mezelf dat ik weet hoe en wat. En daarmee kom ik aan bij de handling van de motoren in de game. Het zit tussen arcade en simulatie in waarbij je zelf kan instellen in hoeverre je de simulatie kant op wilt. Je kunt van alles uit en aan zetten waardoor het allemaal wat meer aanvoelt als een simulatie game. Echter voelden beide opties voor mij als 'net niet' aan. Zo weet ik uit ervaring dat je met een motor behoorlijk snel kan reageren als het gaat om het nemen van bochten en dergelijke. Maar op de een of andere manier had ik vaker het gevoel dat ik probeerde een tank door de bocht te krijgen dan een relatief lichte motorfiets.
En ook al ben je soms lekker bezig dan zit een foutje in een klein hoekje, maar wilde ik dat kleine foutje herstellen dan lukte dat simpelweg niet. De motor veranderde in een slappe vaatdoek die dan ineens als een dweil overal heen begon te slingeren wat dan weer resulteerde in een crash. Best vervelend als je net lekker bezig bent. Ander puntje van kritiek waren de remmen, of het gebrek daaraan. Een motor kun je, ook bij hoge snelheden, redelijk rap afremmen, en dit geldt des te meer voor echte racemotoren. Ik had alleen het gevoel dat ik vaker een olietanker probeerde af te remmen dan een motor.
En toch is het niet slecht
Nu lijkt het misschien alsof TT Isle of Man: Ride on the Edge 2 een slechte game is, maar dat is niet het geval. Als je eenmaal gewend bent aan hoe het speelt valt er best veel plezier aan te beleven. Er is een uitgebreide carrière modus waarin jij jezelf als coureur moet bewijzen, en er is zowaar een free roam modus. In deze modus kan je naar hartenlust Isle of Man ontdekken, ook al voelt het leeg aan aangezien er verder helemaal niemand is. Maar dat is misschien maar goed ook, aangezien het al moeilijk zat is om je motor op de weg te houden. Daarnaast is er nog een basic multiplayer modus, puur omdat dat er nu eenmaal in hoort. De game zal je niet zoet houden tot volgend jaar, maar voor een paar weken moet wel lukken.
Grafisch is het een mixed bag, zoals dat zo mooi heet. Isle of Man ziet er goed uit, het wegdek oogt prima, de motoren zien er helemaal fantastisch uit maar alles daarbuiten niet echt. En dit valt des te meer op als je er op gaat letten. Nu is het niet een echt probleem, aangezien de focus vooral ligt op de motoren en het eiland zelf. En als je met ruim 200 km/u over het eiland raast heb je toch geen tijd om van de omgevingen te genieten. En een ander pluspunt is het geluid van de motoren zelf, vaak zat in race games klinkt alles als een opgevoerde grasmaaier, maar niet in deze game. De motoren klinken prima en versterken dat gevoel van snelheid des te meer.
Conclusie
TT Isle of Man: Ride on the Edge 2 is een solide motorrace game geworden. Het gevoel van snelheid is ongeëvenaard en misschien wel de grootste troef van de game. De besturing kan soms wat raar aanvoelen, maar als je daar aan kan wennen kan je een hoop plezier beleven aan deze titel. TT Isle of Man: Ride on the Edge 2 is misschien nu al wel de beste motorrace game die je dit jaar kunt kopen.
Bron: Rob van Gorsel / StarGamers
