Altered Matter is een kleine indie studio in het zonnige Barcelona. En blijkbaar werkt de zwaartekracht daar anders dan hier bij ons. Of zou hun nieuwste game, Etherborn, niet op de waarheid berusten. Hoe dan ook, het is puzzeltijd geworden. Puzzelen met levels en zwaartekracht, ooh ja en nog een stem die een wazig verhaaltje vertelt. Welkom bij Etherborn, gij gemaakt van gelei.
Etherborn is een kleine puzzelgame waarin alles draait, letterlijk, om zwaartekracht. De speelvelden waar je terecht komt zijn het beste te omschrijven als een soort van kubusvormig, waarin de zwaartekracht in het midden zit. Dit houdt in dat je dus soms over een rand kan lopen zonder er vanaf te donderen. Let wel op, dit geldt alleen voor de afgeronde randen, zijn ze dat niet dan ga je alsnog de diepte in. Door de levels heen is het de bedoeling om soort van kristallen te verzamelen en deze dan weer op een bepaalde plek te deponeren. Doe je dit dan openbaart zich een nieuwe route of soms zelfs een heel nieuw gedeelte.
Bodyworld 2.0
Het hoofdpersonage waar je mee speelt ziet er uit alsof het weggelopen is uit Bodyworld. Het ziet eruit als een gelei substantie waar je soort van doorheen kijkt. Je ziet een hart zitten, en vandaaruit een zooitje aders lopen, dat dan weer de vorm aanneemt van een boom. Oke, toch niet helemaal bodyworld dus maar meer een soort van lopende aardbeien pudding. Daarnaast word je ook nog eens toegesproken door een vrouwenstem die een zeer cryptisch en verwarrend verhaal probeert te vertellen. Ik heb ook werkelijk geen idee wat ze allemaal bedoelde en of ze het überhaupt goed bedoelde. Van mij mocht ze gewoon der mond houden en een sandwich gaan maken ofzo.
Het grafische aspect van de game is dan wel weer zeer aangenaam. Het kleurgebruik heeft een soort van zen effect waardoor je al snel juist heel langzaam gaat spelen. Dit gecombineerd met de onwijze rustgevende soundtrack en je merkt al snel niks meer van de wereld om je heen na een dag hard werken. Waarschijnlijk omdat je dan in slaap gewiegd bent maar dat terzijde.
Teveel van het goede
In het begin van het spel zijn de levels die je voorgeschoteld krijgt erg goed uitgewerkt. En je zult af en toe echt even goed moeten kijken hoe en wat. Het is alleen jammer dat dit sterke begin niet door wordt gezet richting het einde. De levels worden groter, te groot om overzicht te houden, waardoor het puzzelen plaats maakt voor het alom bekende: ik-loop-hier-als-een-kip-zonder-kop-rond-in-de-hoop-om-de-oplossing-tegen-te-komen syndroom. En zodra je daar aanbeland bent maakt het rustgevende plaats voor frustraties. En dat is jammer, aangezien de game in essentie echt wel goed in elkaar zit.
Ben er niet ondersteboven van
Daarnaast is de game ook nog eens behoorlijk kort, maar door het hoge frustratiegehalte richting het einde misschien ook wel weer te lang. Etherborn is uit te spelen in een kleine 3 a 4 uur, en dat is kort, zelfs voor een game die €16,99 kost. Dat is in het beste geval 4 euro en 25 cent per uur! Zelfs de sekslijnen vroeger waren niet zo duur, en toen kreeg je ook van een vrouw een verhaal te horen wat veel interessanter was. Etherborn heeft een zeer interessant gegeven wat goed uit de verf komt....het eerste uur. Helaas weet het dit sterke begin niet vast te houden en verzandt het al snel in een game die misschien wel te veel wil zonder te veel te doen. En dat zogenaamde alles om wetende spreekbeurt wat erdoor heen zit helpt ook niet mee.
Conclusie
Etherborn heeft een leuk concept dat helaas maar gedeeltelijk goed uitgewerkt is. De sfeervolle graphics en de rustgevende soundtrack zorgen er voor dat je even tot rust komt. Maar als je langer doorspeelt dan een uurtje dan maakt dat al snel plaats voor frustratie. De levels worden te groot voor hun eigen goed en daardoor is de oplossing vaak niet meer te zien. Is de game de moeite waard? Alleen als je echt een middagje niks te doen hebt en je de stijl enorm tof vindt.
Bron: Rob van Gorsel / StarGamers
