Anthem heeft misschien wel de moeilijkste start gehad die je maar kan hebben als nieuwe game. De private demo was voor velen onspeelbaar door de vele bugs, glitches, en andere (server) problemen. De open demo deed het iets beter maar liep voor velen nog steeds niet soepel. Op 15 februari was er de mogelijkheid om Anthem al te spelen op de Xbox en pc, al was dit alleen voor EA Acces en Origin Acces leden weggelegd. Probleem hiermee was dan weer dat de game een week later pas officieel zou uitkomen, en daarmee ook de day one patch. De gevolgen hiervan zijn duidelijk merkbaar op het internet. Ondertussen zijn we bijna een week verder en daarmee ook een patch of drie. Sinds de officiële launch van Anthem heb ik aardig wat uurtjes op de klok staan met de PlayStation 4 versie. Dus hoog tijd om de balans op te maken.
BioWare is een studio die ik al heel wat jaren heel hoog heb zitten. Met games als Star Wars: Knights of the old Republic, Dragon Age en Mass Effect is dat ook niet zo heel gek natuurlijk. BioWare staat er dan ook om bekend om meeslepende rpg’s te maken. Singleplayer rpg’s wel te verstaan, hooguit met een multiplayer modus zoals in Mass Effect 3. Maar daar is nu verandering in gekomen met Anthem. Een rpg zonder singleplayer modus, maar volledig gebouwd met multiplayer in het achterhoofd. Een zogenaamde lootershooter. Denk aan Destiny en The Division en je hebt een aardig beeld wat een lootershooter is.
Multisingleplayer game
Anthem is een multiplayer game. Laat daar geen twijfel over bestaan. En tegelijkertijd heeft BioWare geprobeerd een singleplayer gedeelte te verwerken binnen deze multiplayer game. Het singleplayer gedeelte is het verhaal van Anthem. Jij als speler neemt de rol aan van een Freelancer, een huurling in een Iron Man-achtig pak. Als je niet bezig bent met een missie (of free play) dan spendeer je je tijd in Fort Tarsis. Fort Tarsis is je thuisbasis als speler waar je nieuwe missies oppikt, je loadout veranderd en met npc een praatje maakt. Fort Tarsis is dus als het ware jouw singleplayer ervaring. Hier kom je dan ook totaal geen andere spelers tegen.
In Mass Effect had je The Citadel en de Normandy en in Dragon Age: Inquisition had je Skyhold. Plaatsen waar je veel tijd doorbracht met de verschillende personages en vele gesprekken voerde met deze personages tussen de missies door. Maar het waren tegelijkertijd ook plekken met positieve energie. De personages hadden gesprekken met elkaar en in Mass Effect Andromeda waren ze ook altijd ergens anders te vinden. En nu hebben we dus Fort Tarsis. Elk personage heeft zijn eigen stukje grond waar die wortel heeft staan schieten. Fort Tarsis komt niet over als een levendige plek, het is er stil. Je hoort amper personages met elkaar praten en geluiden zijn er soms helemaal niet. Alsof iedereen een notitie gehad heeft dat ze stil moeten zijn wanneer jij langsloopt.
Weinig keus
Gelukkig zijn de meeste personages die je tegenkomt tijdens je avontuur wel de moeite waard. Prachtige gezichtsanimatie en een sterke voice-cast helpen hier absoluut aan mee. Tijdens de gesprekken die je voert krijg je, zoals het hoort in een BioWare game, de keuze wat je terug zegt. Alleen in Anthem heb je steeds maar de keuze uit twee opties. En deze twee opties verschillen ook nog eens niet al te veel van elkaar. Het is dan ook meer om jou als speler wat meer te betrekken bij de gesprekken, dan dat je daadwerkelijk het gevoel hebt een gesprek te voeren. Daarnaast heb jij als speler ook geen naam en word je steevast aangesproken als Freelancer. Npc Freelancers die je in Fort Tarsis tegenkomt hebben wel een naam, dus is het ergens een beetje vreemd dat jouw Freelancer geen naam heeft.
Het verhaal van Anthem is een goed verhaal, ondanks dat het nergens echt uitblinkt. En tijdens het 15 a 20 uur durend verhaal voer je vele missies uit. Helaas zijn de meeste missies niet interessant qua opzet. De opbouw van de missies is namelijk nagenoeg identiek aan elkaar. Ga ergens heen, vermoord de aanwezige vijanden, vlieg naar een nieuwe plek, activeer een beacon en blijf binnen het gebied, vind wat onderdelen en terug naar Fort Tarsis. Dit zijn de basis ingrediënten waaruit elke missie een paar ingrediënten kiest. En over vijanden gesproken, er zijn er maar een paar. Variatie zit er niet echt in en binnen de kortste keren ben je ze dan ook allemaal wel tegengekomen.
Even wachten nog
Maar het grootste probleem zijn toch wel de laadtijden en schermen. Begrijp me niet verkeerd, ik snap heus wel dat sommige dingen geladen moeten worden. Maar de frequentie en de tijden van het laden zijn niet grappig. Nu moet ik zeggen dat de laadtijden al drastisch zijn verminderd sinds de day one patch, maar de frequentie waarmee ze optreden kunnen je nog wel eens uit de game halen. En ik snap best dat sommige gedeeltes van de map pas geladen worden als je er naar toe gaat, zoals het betreden van een grot. Maar om naar twee (te) lange laadschermen te kijken om even je loadout te wijzigen vind ik minder prettig.
Pracht en praal
Anthem is een prachtige game. De wereld van Anthem, Bastion genaamd, ziet er werkelijk schitterend uit. Hoge bergen, diepe dalen, watervallen en enorme vergezichten maken het verkennen van de wereld een waar genot. En niet alleen boven de grond valt er genoeg te ontdekken, ook daaronder is er meer dan genoeg te zien. Ook de geluidseffecten zijn simpelweg een genot. Of het nu het geluid van je wapen is dat je leegschiet op een vijand, of wanneer je één van je vier skills gebruikt tijdens een gevecht, de geluidseffecten geven dit alles net dat beetje extra impact.
Bastion is een grote wereld om te verkennen en het is dan ook jammer dat je geen waypoint kunt zetten op de map. Dat scheelt een keer of tien op de map kijken of je wel de goede kant op gaat. Wat ook jammer is, is dat de wereld van Anthem zo leeg aanvoelt. Je hebt her en der wel wat kampjes, maar al met al voelt het redelijk leeg aan. Dit komt misschien ook nog eens door het feit dat je de wereld maar met maximaal vier gamers betreedt. Een aantal meer mensen in free play zou een stuk fijner zijn zonder dat het te druk wordt.
I am Iron Man
In Anthem heb je uiteindelijk de keuze uit vier javalins. Een javalin is exosuit vergelijkbaar met het pak dat Tony Stark draagt. Ranger, Storm, Interceptor en Colossus. En elk van deze javalin is naar hartenlust te customizen. Het knappe is dat elke javalin daadwerkelijk anders speelt. Waar de Ranger meer je doorsnee alleskunner is, is de Storm meer een elemental wizard. Colossus is meer een tank met een groot schild, en de interceptor is een soort van melee ninja. Elk van deze javalin kan twee wapens meenemen en heeft de beschikking tot drie skills. Daarnaast hebben ze allemaal nog een ultimate skill. Daarnaast kun je ook nog eens vliegen en zweven met je javalin. Je javalin raakt alleen wel oververhit tijdens het vliegen en zweven. Je kunt je javalin afkoelen door onder een waterval te vliegen, een snoekduik naar beneden te maken of simpelweg te landen.
Er is echter één ding wat Anthem volledig goed doet. Gameplay. Het vliegen is enorm simpel maar geeft zo’n fijn gevoel. Maar ook de actie in de game speelt heerlijk. Of je de vijanden nu met je wapens neerknalt of alleen maar je skills gebruikt, elk gevecht is een waar genot. Er is op dit moment geen third person shooter dat zo soepel en zo heerlijk wegspeelt als Anthem. Het is iets wat je zelf moet ervaren om te geloven, maar als de gameplay je eenmaal kapt laat het je moeilijk los. Qua end-game is het nog niet helemaal wat het zou moeten zijn, maar het is ook niet de bedoeling dat je daar al binnen een week bent. Maar mocht je toch al bij de end-game zijn dan kun je je vermaken met drie strongholds (dungeons) en speciale contracts. Om op die manier nog betere wapens en items te vergaren. Daarnaast zijn en nog dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse challenges om je zoet mee te houden. En zoals begin van deze week bekend werd gemaakt, er komt nog genoeg content aan.
Conclusie
Anthem is ondanks zijn gebreken een heerlijke game. Het probleem met Anthem is dat het lijdt onder de BioWare vloek. Van BioWare verwacht je altijd net dat beetje meer. En dat mist deze game. Het is geen meeslepend rpg avontuur, maar een luchtige co-op shooter. Het is BioWare dat wat nieuws probeert te doen en uit hun comfort zone stapt. En nee, dat pakt niet op elk punt even goed uit. Maar voor elk punt wat niet goed uitpakt staat een ander punt dat wel prima uitpakt. En sommige pijnpunten zullen de aankomende tijd aangepakt worden door middel van updates. Maar voor nu vermaak ik me uitermate goed met Anthem. En de game is lang zo slecht niet als wat de meeste beweren!
Bron: Rob van Gorsel / StarGamers
