Nadat ik flink aan de gang ben geweest met Evil West doet de game mij sterk denken aan de “eenvoudigere tijden”. De tijd toen games onbeschaamd veel actie bevatten, met lineaire gameplay, zonder een gigantische open wereld of 100 uur aan content. Klinkt goed, toch? Nou, als je van je actiegames uit het PlayStation 3 / Xbox 360-tijdperk houdt, dan is Evil West zeker iets voor jou!
De nieuwste game van ontwikkelaar Flying Wild Hog kent elementen van zijn vorige games, zoals Shadow Warrior en mengt dit met een klassieke Western B-film. De gameplay voelt een stuk minder luchtig aan en het verhaal is ook niet erg diep te noemen en kent het grafisch een gritty stijl. Toch weet de game behoorlijk wat plezier te brengen, maar daarvoor moet je wel even door de verouderde zure appel heen bijten, want het kent een aantal rare en gedateerde ontwerpbeslissingen.
Evil West speelt zich af in een alternatieve geschiedenis waar een sekte van vampiers (de Sanguisuge) en steampunk-achtige cowboys het tegen elkaar opnemen. In de game speel je als Jesse Rentier, een door de strijd geharde cowboy en een van de laatste monsterjagers die de wereld kent. Zijn missie is om een bijzonder akelige groep bloedzuigers op te sporen en te verslaan voordat zij de mensheid vernietigen.
Gothic meets Spaghetti
De game wordt beschreven als een mix van gotische horror met een spaghettiwestern en ik moet zeggen dat dit op grafisch vlak goed bereikt is. Waar de game echter niet in slaagt, is het toevoegen van nuance aan de alternatieve geschiedenis die de game neer probeert te zetten. Als gevolg hiervan zal je jezelf niet snel inleven in de spelwereld en voelen bepaalde zaken behoorlijk onaf aan. Ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat het een geloofwaardige spelwereld was. Natuurlijk hoef je niet volledig in te leven in deze game om plezier te hebben, want de actie maakt in grote lijnen genoeg goed.
De gameplay van Evil West lijkt een beetje op dat van God of War, maar is een stuk meer lineair te noemen. Je verkent diverse gebieden, waar je al snel vijanden tegenkomt. Na het verslaan van de diverse vampiertypes, mag je door naar een volgend gebied waar je opnieuw divers gespuis mag killen en zo gaat het wel even door totdat je aan het einde van een hoofdstuk een climax eindbaasgevecht bereikt. Onderweg kun je een paar kleine omwegen maken om verborgen verzamelobjecten te vinden, maar je hoeft geen grote zijmissies of alternatieve paden te verwachten in het levelontwerp, want de game is net zo lineair als een duimstok. In zijn epische strijd heeft Jesse toegang tot een kleine maar krachtige set van wapens: een revolver, een geweer, een mechanische handschoen met een aantal elektrische vaardigheden, een vlammenwerper en zijn vuisten.
Oldschool Cowboy of War
Hoewel er ook nog wel wat andere wapens zijn, zijn deze meer een variatie op de wapens die ik eerder genoemd heb. Evil West werkt met een sterke auto-aim als het gaat om het schietwerk, maar de game maakt ook goed gebruik van melee met je blote vuisten. Deze gevechten voelen erg God of War-achtig aan. Ook kun je, wanneer vijanden weinig health hebben, executies uitvoeren op vijanden. Jesse trekt zijn tegenstanders dan ook op een stijlvolle manier uit elkaar, en kan zich scharen bij stoere mannen zoals Kratos en Doomguy. Hoewel dit allemaal erg tof klinkt, voelt het een beetje afgeraffeld aan en het komt ook nooit helemaal samen, deels vanwege bepaalde visuele beslissingen die het ontwikkelteam heeft genomen.
Zoals vele games kent ook Evil West een skill-tree waar je welbekende XP kunt uitgeven om je wapens en vaardigheden te upgraden. Je nieuw vergaarde upgrades voor je wapens bieden flitsende effecten en animaties, die na een tijdje toch weer gaan vervelen. Daarnaast is het vrijspelen van de skill-tree niet echt een bijzondere opgave, aangezien de game behoorlijk lineair is.
Beperkend en saai
Evil West is een actiegame pur sang, en als je een kick krijgt van het onthoofden van vampiers en de arcadeachtige opzet van golven aan vijanden die je bestormen, dan biedt de game je genoeg om jezelf uren mee te vermaken. Het extreem beperkende levelontwerp zorgt ervoor dat je niet teveel hoeft te verkennen, en als je de game eenmaal hebt uitgespeeld nodigt het je ook niet uit om de boel eens opnieuw te proberen. Het is een opeenhoping van rennen en springen door lange gangen die elke keer worden afgewisseld door gevechtsarena’s. Hoewel de omgevingen er best tof uitzien, is de opzet van de levels nogal saai en dat is best jammer te noemen. Iets meer vrijheid had de game best goed gedaan.
Standaard Unreal-ish
Evil West heeft een bepaalde art-style wat je helemaal geweldig kunt vinden of juist een hekel aan zult hebben. De game is behoorlijk kleurrijk, waardoor het een bepaalde vibe neer weet te zetten, maar toch weet het niet echt te imponeren. De game heeft dan ook de standaard Unreal Engine-look, en dat zie je terug in de personage modellen en andere assets in de game. Daarnaast zijn de textures in de game ook van een behoorlijk lage resolutie waardoor Evil West toch behoorlijk gedateerd oogt.
Hoe campy de toon van het spel ook is, de voice-acting is in ieder geval behoorlijk goed! Hoewel de game zichzelf een beetje te serieus neemt, weten de stemacteurs overtuigend over te komen. Toch wordt dit weer lichtelijk bedorven door de slechte lipsynchronisatie van Jesse en de andere NPC’s.
Conclusie
Evil West is een heerlijke snack voor tussendoor, met een interessant spaghettiwestern-concept. Toch zorgen het gedateerde ontwerp en het flauwe verhaal ervoor dat de game desondanks tekort schiet. Hoewel je genoeg plezier uit deze game kunt halen, raad ik ‘m dan ook alleen aan als budgetbak titel.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
