In Need for Speed Unbound neem je de rol aan van een hippe straatracer, een crimineel in wezen. Maar wat crimineler is dan de verkeersregels negeren, is het feit dat ontwikkelaar Criterion sinds Most Wanted uit 2012 geen Need for Speed-game meer heeft mogen maken. Die plicht heeft zes jaar lang gerust op de schouders van Ghost Games, totdat EA besloot de studio in 2020 te sluiten. Hoe dan ook, de ontwikkelaar welke ons in het verleden heeft mogen verblijden met Burnout, is in ieder geval terug met het maken van racegames. We kunnen niet gelukkiger zijn, want Need for Speed Unbound voelt als een echte terugkeer naar de gloriedagen van de serie.
Need for Speed Unbound begint met een character creator waarin je zelf een cel-shaded personage in stripboekstijl mag maken en presenteert je vervolgens een ‘sloopauto’ om te restaureren. In het begin heb je de keuze uit een Dodge Charger uit 1969, een Lamborghini Countach 25th uit 1988 of Nissan Silvia K’s ’98. Op zich zijn dit prima wagens, maar al snel zal je andere auto’s vrijspelen. De proloog van Unbound laat je rustig in het verhaal komen, voordat de werkelijke pleuris uitbreekt en alle auto’s uit de garage van je mentor Rydell worden gestolen. Aan jou de taak om ‘Rydell’s Rydes’ weer op de been te krijgen en een reputatie op te bouwen onder de ondergrondse race-elite van Lakeshore City.
Easy moneyz
Het op pad gaan om de garage te herbouwen betekent dat je naar diverse Meetups gaat en stapels geld wint. Sommige Meetups vereisen een ‘buy-in’ om deel te nemen, terwijl andere ‘easy money’ bieden met een inschrijfgeld van $ 0. Het duurt niet lang voordat je deelneemt aan races met steeds hogere inzetten, waarbij het niet behalen van een resultaat je eerder geld kan kosten dan verdienen. Side Bets stellen je intussen in staat om geld op het spel te zetten door jezelf te steunen, wat een zekere opwinding en spanning toevoegt aan het racen. Hoe beter een tegenstander, hoe netter de bonus op je banksaldo gaat worden. Maar let wel op, want als je achter hen finisht, ben je ze de inzet schuldig.
Iets later in de game zal je hiphop-boy A$AP Rocky ontmoeten welke je kennis laat maken met ‘Takeover’-events, waarbij de wedstrijd bestaat uit het aan elkaar chainen van drift, tegen dingen aan te botsen, en zo snel mogelijk de checkpoints halen om een hoge score te behalen. Evenementen als deze vinden overal in Lakeshore City plaats, net als activiteiten zoals Speed Traps, Speed Runs, Drift Zones en Long Jumps, welke stiekem hun oorsprong vinden in de Forza Horizon-serie en Criterion’s eigen Burnout Paradise. Lakeshore is een vrij uitgestrekte spelwereld, en ligt bezaaid met verzamelobjecten, uitdagingen en evenementen die moeten worden voltooid.
Driften en boosten
Elke keer dat je terugkeert naar de garage of naar een van de safehouses, die je hebt ontgrendeld door een rivaliserende racer te helpen, verschuift de tijd van dag naar nacht en vice versa, waardoor je verschillende evenementen kunt ondernemen terwijl je probeert om je te kwalificeren voor Lakeshore’s meest prestigieuze (of in ieder geval de meest beruchte) illegale straatrace, The Grand. Deelnemen aan The Grand is niet zomaar iets, en hiervoor zal je veel geld nodig hebben. De races in Unbound zijn zwaar bevochten, en je AI-rivalen spelen niet altijd even mooi en proberen je te verdringen bij elke bocht. Een Nitro Boost en een goed uitgevoerde drift helpen zeker, net als het nemen van een stiekeme shortcut. De game geeft je bovendien de nodige tuning-opties waarmee je het rijgedrag van je wagen volledig naar wens kunt afstellen. Dit kan in het begin even schrikken zijn, maar Unbound vindt uiteindelijk een geslaagde balans tussen arcade en realisme als het gaat om het besturen van de auto’s zelf.
Bij elke race leer je ook kleine trucjes, zoals gripbochten die je een korte boost geven uit een drift, of Burst Nitro Boosts die een kleine maar bevredigende sprint activeren om je te helpen om de andere racers bij te houden. Boosts als worden vergezeld door cel-shaded effecten en kleurrijke graffiti geïnspireerde versieringen die uit je uitlaatpijp barsten, knetteren rond je velgen of als vleugels uit de flanken van je auto schieten terwijl je door de lucht zweeft. Hoewel je deze effecten kunt uitschakelen in de settings (ik kon zelf alleen niet ontdekken hoe), stoorde ik mijzelf hier niet aan en vond ik het juist passen in de levendige, energieke stijl van de game. Deze effecten worden relatief spaarzaam gebruikt en ik moet zeggen dat Unbound technisch gezien gewoon goed in elkaar steekt. De Frostbite Engine zorgt voor prachtige plaatjes en vooral de subtiele belichting en reflecties vallen op, en zijn soms niet van de werkelijkheid te onderscheiden. Op de Xbox Series X draait de game dan ook als een zonnetje met een stabiele 60 frames per seconde. Hoewel de resolutie dan wel dynamisch is, blijft de game er altijd haarscherp uitzien. Zoals ik al zei moet de nieuwe visuele stijl wel een beetje je ding zijn, maar het weet zeker een unieke look af te leveren.
Als een bezetene
Need for Speed Unbound is stiekem ook een beetje een eerbetoon aan de geschiedenis van Criterion en het geeft zelfs een knipoog naar de Burnout-serie, met takedowns en een zinderend gevoel van snelheid. De politie van Lakeshore is ook nooit ver weg, je heat-niveau wordt elke dag geleidelijk hoger terwijl je steeds meer aan races deelneemt, politieauto’s probeert uit te schakelen en de popo probeert te ontlopen. Achtervolgingen met de politie zijn bijzonder leuk, omdat je door het landschap raast en als een bezetene door het verkeer mag slingeren, terwijl je probeert niet gepakt te worden. Als je het toch voor elkaar krijgt om gepakt te worden, dan verlies je al het geld dat je op dat moment bij je hebt. Het is dan ook raadzaam om zo nu en dan je geld af te storten in een van de safehouses. Hoewel deze achtervolgingen erg tof zijn, is het niet altijd een goed idee om in de clinch te gaan met de lokale verkeershandhavers.
Conclusie
Need for Speed Unbound is een hele toffe arcade race-ervaring geworden in een open wereld. Hoewel de grafische stijl niet iedereen aan zal spreken, past het erg goed in de levendige, energieke stijl van de game. Er is genoeg vrij te spelen in de game, en er zijn ook genoeg auto’s en je kunt alles customizen zoals je zelf wilt. Het is niet alleen een van de betere Need for Speed-games van de afgelopen jaren, maar ook een uitstekende racer op zich. Als je de roekeloze gameplay van Burnout Paradise mist en verlangt naar de edgy urban grit van Need for Speed Underground, dan kom je met Need for Speed Unbound zeker aan je trekken!
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers