In 2015 kwam er een kleine game op de markt, met de naam: The Witcher 3: Wild Hunt. De game was een kritisch en commercieel succes en is tot op de dag van vandaag één van de beste games van deze generatie. In The Witcher 3 zat ook een kleine kaartgame genaamd Gwent, wat al snel uitgroeide tot een populaire bezigheid van vele gamers. Gwent kreeg een losstaande versie die in mei 2017 weer een open bèta kreeg. Deze versie was echter een PvP modus, maar in augustus van dat zelfde jaar werd een single-player uitbreiding aangekondigd. Thronebreaker: The Witcher Tales is echter uitgegroeid tot een volwaardige singeplayer game, maar de vraag is dan al snel: Is een game waarin het draait om een kaartspelletje wel interessant genoeg?
In Thronebreaker neem je de rol aan van koningin Meve van Lyria en Rivia. Haar zoon, Villem, heeft en kleine puinhoop van haar koninkrijk gemaakt terwijl zij voor zaken weg was. En terwijl jij als Meve probeert de zaken op orde te stellen kom je er al snel achter dat het naburige koninkrijk Nilfgaard een invasie aan het inzetten is om je volledige rijk af te komen pakken. Wat volgt is een verhaal vol verraad, oorlog, verlies en wanhoop oftewel alles wat een mens nodig heeft rond de feestdagen.
Thronebreaker bevat misschien wel één van de beste verhalen van dit gamejaar.
Keuzes, keuzes en nog meer keuzes
Net zoals in The Witcher 3 zul je in Thronebreaker geregeld voor keuzes komen te staan, en deze keuzes hebben stuk voor stuk impact op het verhaal. Soms merk je de gevolgen van je keuze direct, terwijl een andere keer de gevolgen pas veel later voelbaar zijn. En sommige keuzes zijn moreel gezien pittig om te maken, maar je moet een keuze maken hoe moeilijk het ook is. Tegelijkertijd verzamel je een bonte verzameling interessante personages om je heen waar je ook daadwerkelijk een band mee opbouwt. En alle personages in de game zijn stuk voor stuk uniek en hebben elk hun eigen redenen om zich bij Meve aan te sluiten. Maar ook de vele verschillende personages die je tegenkomt tijdens je reis zijn stuk voor stuk de moeite waard om te ontmoeten, hoe kort sommige ontmoetingen ook zijn.
Met Thronebreaker wordt de wereld en de lore van The Witcher verder uitgebreid op een haast onnavolgbare wijze door ontwikkelaar CD Projekt Red. Wie geen genoeg kan krijgen van de wereld waarin The Witcher zich afspeelt is het aan zichzelf dan ook verplicht om deze game te spelen.Maar trek er wel genoeg tijd voor uit, want Thronebreaker houd je zo’n 25 tot 30 uur bezig. De keuze van CD Projekt Red om een volwaardige singleplayer game te maken rondom Gwent is een gewaagde keuze geweest. Maar het laat des te meer zien dat ontwikkelaar CD Projekt Red een gok durft te nemen en die tegelijkertijd met beide handen beet pakt.
Open kaart spelen
Gwent heeft wel een facelift gehad en dat is even wennen in het begin. Daar waar je eerst met drie banen speelde (melee, ranged en siege) zijn het er nu nog maar twee (melee en ranged). Je kan nu wel je kaarten (units) op beide banen spelen al zijn er kaarten die voordeel halen uit een bepaalde baan. Tegelijkertijd heb je ook nog een leader kaart, in verschillende varianten, met een speciale vaardigheid die vaker dan eens gebruikt kan worden per potje. Elk gevecht in Thronebreaker zal uitgevochten worden door middel van Gwent, en die gevechten vinden niet alleen plaats tegen vijanden. Een potje Gwent spelen om een lawine te overleven of een potje Gwent spelen om een huifkar vol waardevolle wapens te bemachtigen, het kan allemaal in Thronebreaker.
Gelukkig weet de ontwikkelaar CD Projekt Red de vaart er ook in te houden tijdens het spelen van de game. Normaal gesproken wordt een potje Gwent gespeeld aan de hand van een best out of three principe. In Thronebreaker komt het vaak voor dat je maar één ronde hebt om te winnen of om je doel te halen. Dit houdt niet alleen de vaart er lekker in maar verplicht je ook om tactisch na te denken omdat je nu eenmaal maar één ronde hebt om te winnen. En dan heb je ook nog de vele puzzels die verspreid zijn over de wereld, en in deze puzzels heb je vaak maar een beperkt aantal (speciale) kaarten tot je beschikking om de puzzle om te lossen. Het moet gezegd worden, de puzzels zitten goed in elkaar en variëren van simpel tot uitdagend.
Interactieve verhaalvertelling
Elk hoofdstuk, om ze maar even zo te noemen, speelt zich af op een grote map die je van schuin boven af bekijkt. Op deze map kun je vrij rondlopen en zul je dan ook van de ene gebeurtenis in de andere gebeurtenis terecht komen. Ook zijn op de map veel resources te vinden die je kan verzamelen. Deze resources bestaan uit goud, hout en troepen en deze heb je dan weer nodig om bijvoorbeeld nieuwe kaarten te maken, doelen te voltooien en het verwijderen van obstakels die je op je pad tegenkomt. Tevens kun je op elk gewenst moment kamp maken waar je de mogelijkheid hebt om nieuwe kaarten te maken, maar ook om bijvoorbeeld met belangrijke personages te praten. Dit alles geeft Thronebreaker een rpg sausje die heerlijk word geserveerd. Tevens zien de maps en de effecten tijdens een potje Gwent er visueel fantastisch uit.
Het verhaal van Thronebreaker word daadwerkelijk verteld door een zogeheten storyteller wat het geheel iets unieks meegeeft. Tegelijkertijd hebben alle personages, van belangrijke personages tot de inwoners van de werelden waar je je in bevindt, een eigen stem. En laat nou juist de voice-acting in Thronebreaker van een uiterst hoog niveau zijn, gelukkig. Want dat moet ook wel voor een game waarin zoveel gepraat wordt. Maar dit alles heeft wat weg van een goed luisterboek; zodra de storyteller weer een stukje verhaal verteld hoor je ook bijpassende achtergrondgeluiden. Dit alles komt extra tot zijn recht met een koptelefoon zodat je je volledig kan afsluiten van de buitenwereld.
Geen fullhouse
Thronebreaker heeft op dit moment helaas nog wel last van de nodige bugs en crashes. De map openen gaat bijvoorbeeld gepaard met een beeld dat even een seconde of 3 vast blijft hangen. Ook heb ik een bug meegemaakt waarin de AI tegenstander geen zet meer deed terwijl het wel zijn beurt was. Dit bleek tijdens een specifieke quest te zijn en werd getriggerd omdat ik in mijn deck keek welke kaarten er nog inzaten. En zo heb ik nog een paar crashes en bugs meegemaakt. Goed, de game is pas sinds begin december uit en deze bugs en crashes zullen absoluut verholpen worden in de aankomende patches, maar vervelend is het wel. Ik heb de game overigens op de PlayStation 4 gespeeld.
Conclusie
Met Thronebreaker: The Witcher Tale heeft CD Projekt Red het ondenkbare gedaan. Ze hebben een spannend en meeslepend avontuur weten te creëren rondom het kaartspelletje Gwent. Met één van de beste verhalen van dit jaar mag geen enkele The Witcher fan dit pareltje missen. En met een weergaloze voice-cast en een heerlijke manier van storytelling is het op audio gebied genieten geblazen. Daarnaast is elk potje Gwent dat je speelt, of het nu een standaard gevecht is of een puzzel, een heerlijke en verslavende bezigheid. Het is jammer dat de game op dit moment nog wordt geplaagd door wat bugs maar die zullen snel verdwijnen door middel van patches. Ik kan deze game niet vaak genoeg aanraden voor iedere Witcher fan!
Bron: Rob van Gorsel / StarGamers
