Déraciné is de eerste VR-game van de ontwikkelaar FROM Software. Weetjewel, die studio die ook verantwoordelijk is voor de titel Bloodborne en de gewaardeerde Dark Souls-serie. Ik ben al niet zulke goede vrienden met laatstgenoemden, want ik waardeer de spullen in mijn huis zeg maar best wel. Ze horen in ieder geval niet te vliegen, vogels en kogels wel. Dus met een bulk lood in de schoenen toch maar de game opgestart, om te ontdekken dat dit een volledig andere ervaring is dan wat ik voor ogen had..
Stilleven
Bloed, dood verderf, angst, grote enge monsters, wapens van debiele formaten, micro-seconde-timing; Déraciné heeft hier he-le-maal niks mee te maken. In dit verhaal speel je namelijk als een elf die ronddwaalt in een afgelegen kostschool, waar je het verhaal volgt van zes kinderen. Het is moeilijk om het verhaal niet te spoilen, dus ik houd het lekker basic voor jullie kinders.
Een elf in deze wereld is een wezen dat buiten tijd en ruimte bestaat. Dit betekent dat jij door een soort stilleven sluipt gedurende de gehele game. Dit is even fascinerend als freaky, maar levert wel bijzondere gameplay-elementen op. Het verhaal neemt richting het einde natuurlijk een grimmige wending richting de spreekwoordelijke vangrail, anders zou het obviously geen FROM-titel zijn.
Bestaansrecht
Je kan namelijk communiceren met de kinderen door voorwerpen te manipuleren in de wereld. Je kan niet alles klakkeloos oppakken en er mee rondzwaaien om te laten zien dat je bestaat ofzo, nee nee, zo makkelijk gaat dat niet natuurlijk. Je bent een fucking elf, en je zult vechten voor je bestaansrecht pik! Net als in mijn vorig gereviewde game Transference ben je in deze game het grofst gedeelte van de tijd bezig met allerlei rotzooi oprapen om te kijken of je er daadwerkelijk wat mee kan. Dus als alotta useless shit oprapen je ding is, ben je op de juiste plek met Déraciné.
Je bent in het bezit van twee ringen: eentje waarmee je de tijd kan manipuleren, en met de andere kan je de overige levenskracht uit een organisme zuigen om daarmee ‘t andere weer te laten leven. Je raadt het al, zo los je (voor het grootste deel) simpele puzzels op die ervoor zorgen dat je verder komt in het verhaal. Want zodra je alles hebt opgelost in een fragment van de tijd, kan je door naar het volgende fragment om daar hetzelfde riedeltje uit te halen.
Levend sprookje
Grafischerwijs is Déraciné best een knap staaltje werk, dat er precies uitziet als wat je van een FROM Software game zou verwachten. Het kosthuis is mooi vormgegeven en alle kids hebben hun eigen persoonlijkheid die ondersteund wordt door redelijke voice-acting. Het is voor de mensen die de game op willen pikken wel lastig dat de game alleen te besturen is met Move-controllers, dus als je die niet hebt; don’t even pick it up.
Je navigeert binnen korte tijd best gemakkelijk door het huis heen, alleen is het wel jammer dat het alleen mogelijk is door middel van statisch te teleporten van plek naar plek. Dit trekt je uit de ervaring, en dat is best zonde van zo’n mooi vormgegeven wereld.
Déracitégenslagen
Maar soms was het ook wel fijn, want als je iets echt NIET kan vinden vlieg je makkelijk agressief van plek naar plek. Want je kan dingen zo mooi vormgeven als je wilt, maar als je gedwongen 12.000 keer naar the same spot gaat om daar uiteindelijk weer NIETS te vinden dan gaat de controller in je hand vanzelf smelten van je kokende bloed.
Daarnaast is er ook niet veel om naar terug te keren nadat je de game een keer uitgespeeld hebt. Op een handjevol collectibles zoeken na is er geen enkele sidequest te vinden, en dan vind ik de prijs die je betaalt voor de game nog erg steep. Maar hey, wie ben ik.
Ook de tijdsfragmenten waar je tussendoor vliegt kunnen soms best verwarrend zijn, omdat het niet altijd chronologisch verloopt. Dat gaat ten koste van het goed geschreven verhaal, en zeker bij de fragmenten waar je te lang op zoek bent naar de oplossing kan dit ervaren worden als een heeeeeeeeel klein beetje KUT. Daarbovenop zijn de laadtijden ook niet echt om over naar huis te schrijven, zeker niet als je kijkt naar hoe kort de ‘levels’ zijn.
Conclusie
Déraciné is een leuke eerste poging van FROM Software om een verhalende VR-titel neer te zetten, maar is in mijn ogen niet helemaal geslaagd. Je bent echt te veel aan het zoeken terwijl de oplossing echt heel ver gezocht is, ik kan er niet veel mee. De sfeer is top en het verhaal goed geschreven, maar de pluspunten wegen bij lange na niet op tegen de minpunten.
In een zin samengevat is Déraciné eigenlijk een hele suffe rondleiding door een kostschool waar jij als een soort pelf (pedo-elf) kinderen aan het begluren bent. Sorry but not sorry.
Bron: David Tromp / StarGamers
