Tetris is alweer dik dertig jaar oud, en Alexey Pajitnov’s klassieke vallende blok puzzelspel is nog steeds razend populair. Het begon allemaal op de Game Boy Classic, waar het Tetris-concept het grote publiek aansprak. Het concept hebben we daarna in een shitload aan titels terug kunnen vinden, en nu komt er dan zelfs een Virtual Reality variant onze kant op. Rowdy stopte even met het spelen van Astro Bot en ging aan de slag met deze vernieuwde variant van het aloude Tetris op de Playstation VR.
Als vierjarig jochie ben ik in 1986 begonnen met gamen op mijn gloednieuwe NES en op de Atari 2600 van mijn oudere broer. Het was in 1989 toen ik van mijn ouders een Game Boy kreeg (zodat ik niet zo zat te zeiken in de auto, en lekker rustig bleef) waarbij Tetris zat. Ik kon mezelf uren vermaken met deze game, en dat is ook de reden waarom ik enthousiast werd om deze nieuwste aflevering te proberen. In de loop der tijd heb ik bijna elke Tetris-variant wel mogen spelen, maar ik had nooit durven dromen dat ik deze game ook in VR zou mogen spelen.
Oldschool Blokjes
Tetris Effect houdt de klassieke gameplay mooi in stand en deze is net zo verslavend als altijd. Sommige Tetris-games die ooit uitgekomen zijn werden bekritiseerd vanwege gameplay-problemen, welke voortkwamen uit veranderingen in de klassieke gameplay. Gelukkig is alles in deze VR-versie perfect geïmplementeerd om zodoende belonende en plezierige puzzelplezier voor gamers van alle niveaus te bieden. Wat Tetris Effect nog net iets meer bijzonder maakt, is dat het werd geproduceerd door Tetsuya Mizuguchi. Deze beste man kennen wij van de game Lumines, welke een extra dimensie en diepgang bracht naar het oude concept. Ook in Tetris Effect gaat om het doorlopen van verschillende thematische stages, net als in Lumines. Ook is er een handige Zone-mechanic welke je in principe toelaat om blokken te laten vallen terwijl lijnen verschuiven in plaats van verdwijnen. Hierdoor kun je een hele dikke vette score-boost behalen en dreigende situaties tot een succes maken. Het is een innovatieve en bevredigende toevoeging aan de het oude principe.
LSD, All The Way
Nu kunnen we Tetris over het algemeen geen grafisch spektakel noemen, maar toch zijn de beelden en geluiden van Tetris Effect van een zeer hoog niveau. Tijdens de diverse thematische stages speel je in kleurrijke en trippy-omgevingen en word je omringd door windmolens, zeedieren of psychedelische werelden. Een LSD-trip is er niks bij en de beelden tijdens het spelen van Tetris zijn een absolute traktatie voor je ogen. De muziek in Tetris Effect is daarnaast net zo meeslepend, met tal van onconventionele maar ongelooflijke tracks en effecten die overeenkomen met hoe je de knoppen indrukt. Dit doet sterk denken aan hoe het allemaal werkte in Lumines. Bovendien versterkt het spelen in VR de beleving, en dit wordt nog eens dik versterkt met een koptelefoon op. Aan de andere kant voegt VR niets toe aan de gameplay en is het meer een gimmick. Het is wel een goed uitgewerkte gimmick, want zodoende word je helemaal in de gameplay gesleurd. Voor diegene die geen VR-helm hebben, wees gerust want de game is ook zonder de VR-hardware te spelen.
The Missing Link
Tetris-effect bestaat uit een Journey Mode, die een campagne bevat met een paar moeilijkheidsgraden, en Effect Mode die uit 15 varianten bestaat, compleet met scoreborden. De Journey Mode is leuk voor diegenen die achtereenvolgens alle verschillende thematische stages willen spelen en het is een uitdaging om een totale highscore voor de hele campagne te behalen. Ik vond de Effect Mode echter veel leuker omdat deze verschillende takes biedt op de klassieke formule. Proberen om bepaalde blokken te elimineren, combo’s uit te voeren en hoge scores te krijgen binnen bepaalde criteria levert een fantastische hoeveelheid replaywaarde op. Ondertussen zul je een level omhoog gaan en zie je andere spelers opduiken in de scoreboards, maar deze componenten zijn meestal oppervlakkig, zij het interessant. Zelfs met al deze uitdagingen had ik liever gezien dat de kern van Tetris Effect net wat meer variatie had.
Een ander ding waar het Tetris-effect aan ontbreekt is de multiplayer. Natuurlijk, het beklimmen van de ranglijsten en het verslaan van de scores van vrienden is leuk, maar er is absoluut geen lokale of online multiplayer te vinden in Tetris Effect. Als je kijkt naar de fantastische multiplayer uit Puyo Puyo Tetris die vorig jaar uitkwam, is het verbijsterend dat hier niet eens de moeite is genomen om dit element in de game te stoppen. Een flinke gemiste kans die heel jammer te noemen is… Niets is namelijk leuker om samen op de bank te kijken wie het beste is in Tetris, toch?
Conclusie
Hoewel het volledige gebrek aan multiplayer een belangrijke gemiste kans is, is Tetris Effect absoluut een plezier om te spelen. De game heeft genoeg in huis om je lang genoeg bezig te houden, het ziet er geweldig goed uit en het klinkt ook nog eens verdomde lekker. Het iconisch puzzelspel is een verbluffende variant rijker die ik elke Playstation VR bezitter aan kan raden.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
