Mario party, wie is er niet groot mee geworden? Of moeten we zeggen: wie heeft er geen vriendschappen door verloren? Mario party en vliegende controllers zijn altijd samen hand in hand gegaan. We zijn ondertussen aanbeland bij deeltje 11 van deze langlopende serie. Gaat ook dit deeltje de nodige vriendschappen en relaties kosten? Wacht niet langer, gooi de dobbelsteen en kom er achter hoeveel sterren Super Mario party deze keer ophaalt.
Eindelijk verlost
Mario party 9 luidde een andere weg in voor de serie. In plaats van dat ieder zich afzonderlijk over het spelbord bewoog zat je ineens met zijn vieren vast in een karretje. Weg was de tactiek om even snel een andere kant op te gaan, weg was het elkaar dwarszitten op het spelbord. De games waren daardoor niet perse slecht, maar de echte fan miste toch het vrij rondlopen over het bord. En nu is daar eindelijk Super Mario party, zoals deeltje 11 heet. Weg zijn de karretjes en bootjes en terug zijn de speelborden waar je lekker zelf bepaalt hoe en waar je gaat. Verdeeld of vier borden is het nu jouw beurt om je vrienden, familie of je vriend(in) eens te laten voelen hoe het is om met de meeste sterren aan de haal te gaan.
Een spelletje meer of minder
De hoofdmodus is uiteraard Mario party waarbij maximaal 4 spelers het tegen elkaar opnemen. Ben je met minder dan 4? Dan wordt de rest uiteraard aangevuld door computerspelers. Er staan in totaal drie borden tot je beschikking, waarbij er een vierde bord vrijgespeeld kan worden, mits je de andere drie minimaal één keer gespeeld hebt.
In deze modus komen de meeste van 80 nieuwe minigames aan bod. Ja je leest het goed: 80 nieuwe minigames. En mocht je je afvragen of ze alle 80 leuk zijn heb ik een simpel antwoord: Bijna allemaal, maar daar straks meer over. De bedoeling is om na een van te voren ingesteld aantal rondes de meeste sterren te hebben verzameld. Dit doe je door munten te verdienen, en voor elke tien munten kun je een ster kopen. Maar hier zit ook een klein probleem, het zijn maar vier borden waarop gespeeld kan worden. Erger nog is dat er op de borden weinig tot geen ruimte is om daadwerkelijk je eigen weg te kiezen. Ja de borden hebben een kleine alternatieve route, maar uiteindelijk blijf je in een rondje over het bord lopen. En dat is wat mij betreft een gemiste kans. Meer alternatieve routes en meer shortcuts zouden de borden ten goede komen.
De speelborden zitten dan wel weer vol details en kleur. De kleuren spatten werkelijk van je scherm af, en alles zit vol met kleine details zoals je character die daadwerkelijk op een mapje aan het kijken is zodra jij de map opent. Dat er met zorg aan Super Mario party gewerkt is zie je overal terug. Er zijn meer dan genoeg game modes om je een avondje of juist een heel weekend bezig te houden.
Keuzestress
Een nieuwe en erg leuke toevoeging is dat iedereen zijn eigen dobbelblok heeft. Uiteraard heeft iedereen de beschikking over een normale dobbelsteen, maar Mario, Luigi, Bowser en de rest hebben allemaal een eigen dobbelsteen. Dit brengt een leuke tactische gedachte met zich mee. Niet elke dobbelsteen valt positief uit voor je, ja er zijn dobbelstenen die niet veel anders doen dan hooguit de 1 veranderen voor een +1 munt. Maar er zijn ook dobbelstenen die je gerust drie muntjes laten verliezen. Daar tegenover staat dan wel een 10 op de dobbelsteen. Dus ga je voor safe, of ga je voor de winst.
Dan heb je nog de zogenaamde partnervakjes verspreid over het bord; kom je hier op dan komt er willekeurig een character bij die zich bij jou voegt. Niet alleen dobbelt deze partner er te allen tijde een 1 of 2 bovenop het door jou al reeds gegooide aantal, ook heb je beschikking tot zijn of haar speciale dobbelblok. Je kunt maximaal vier partners bij je hebben, en ze dobbelen er allemaal een 1 of 2 bovenop. Als je dan nog niet als eerste bij de ster bent weet ik het ook niet meer.
Je kan er uiteraard ook voor kiezen om een aantal losse minigames te spelen, dan heb je zoals gezegd keuze uit 80 verschillende spelletjes. Het moet gezegd worden, de meeste zijn erg leuk om te spelen en er zit veel afwisseling in. Alle functies van de joycons worden gebruikt, van trillingen tot beweging. De ene keer sta je een stukje vlees te bakken en daarna sta je ineens op een voetbalveld. De minigames variëren van free-for-all tot teamspelletjes. De minigames duren ook nooit te lang en voor je het weet is het weer voorbij. Wat echter een briljante zet is, is dat je nu al kan oefenen terwijl je de spelregels leest. Dit houd de snelheid er lekker in.
Zeeziek worden op de bank
Voor wie zijn vrienden graag behoudt, of graag in zijn eigen bed slaapt in plaats van op de bank, is er ook een Team Building-modus. Met zijn vieren in een bootje vaar je over de een woeste rivier, en door samen te roeien is het de bedoeling om binnen de gegeven tijd het einde te halen. Onderweg kun je door ballonnen heen varen zodat je een minigame moet spelen. Al deze spelletjes zijn in teamverband en dankzij deze minigames kun je tijd winnen. Er is maar één rivier, maar met de nodige zijtakken en gevaren per stuk is er genoeg variatie.
Wat er echter niet genoeg is in Super Mario party is uitdaging. De minigames en de speelborden zijn allemaal van hoog niveau, maar missen simpelweg net dat beetje extra. Dat neemt echter niet weg dat je gewoon keihard kan verliezen van je ouders of grootouders, al is het maar dat ook nu weer de geluksfactor te allen tijde ook behoorlijk meespeelt.
Dan moet ik het ook nog even over de Partner modus hebben. In deze modus speel je op 1 van de 4 speelborden, dezelfde borden als in de party mode. Echter, je speelt deze modus 2 tegen 2 en je hebt vrije beweging over het volledige bord. Het aantal dat jullie samen dobbelen mogen jullie beide ook lopen. Het is een leuke toevoeging voor diegene die op zoek is naar net dat beetje meer vrijheid en tactiek.
Genoeg voor iedereen
Toch is er genoeg te doen voor iedereen. Wil je liever even alleen spelen, waag je kansen op de Challenge Road waar je alle 80 minigames speelt. Voor de mensen die graag op het ritme mee tikken van welk geluid dan ook, er is ook aan jullie gedacht. Echter met maar tien ritmische minigames, waarvan de meesten ook nog eens binnen een paar seconden zijn afgelopen, is het geen modus die je vaak zult spelen.
Wil je liever aan de hele wereld laten zien hoe goed je bent in alle minigames, ook dat kan met online play. Hierin ga je de strijd aan in een vijftal minigames om te zien wie de betere is. Dan is er ook nog een modus die alleen speelbaar is als je twee switch systemen op tafel tegen elkaar aanlegt. Het idee is leuk en laat zien tot wat de switch in staat is, echter je zult deze modus niet snel opstarten. Het stelt weinig voor en is veel te kort om leuk te blijven.
Conclusie
Super Mario party is een altijd graag geziene gast op een feestje, en ook dit maal begint het feestje pas echt als Mario en zijn vrienden in the house zijn. Het achterwege laten van de karretjes is de juiste beslissing geweest en het aantal leuke minigames maakt dit tot een heerlijke game. Echter met iets meer speelborden en wat meer uitdaging had dit feestje wat langer geduurd. Maar aan het eind van de avond zal de stand het zelfde zijn als in 1999 toen de eerste Mario party uitkwam. Geen vrienden meer over en de bank ligt zo slecht nog niet.
Bron: Rob van Gorsel / StarGamers
