Iedereen die niet zo enthousiast wordt van loopings, salto’s twist en snelheid kan altijd nog bij extreme sports games terecht. Het voordeel is dat je vanuit je bank lekker lui kan gamen. Dat allemaal zonder dat je laatst gegeten maaltijd door je maag retour wordt gestuurd. Hoewel we de afgelopen jaren niet echt zijn verwend wat betreft dit genre, gaat er toch een redelijke geschiedenis aan vooraf. Vanaf de uitgave van Tony Hawk’s Pro Skater, volgde er veel meer extreme sportgames en stonden de sporters in een rij bij de ontwikkelaars om hun naam aan een game te verbinden. Onder andere Shawn White, Shaun Palmer, Kelly Slater, Dave Mirra, Matt Hoffman zijn op die manier gekoppeld aan een spel. Welke games zijn er allemaal uitgekomen en hoe heeft het genre zich ontwikkeld? Daarover deze feature!
Is er leven voor Tony Hawk?
Tony Hawk’s Pro Skater heeft dit genre op de kaart gezet en zijn smoel gegeven. Daarvoor was het genre eigenlijk op een enkele game na. Zonder de kracht van bijvoorbeeld de Playstation 1 en de 3D games, werd het lastig om een echte Extreme Sport Game uit de ontwikkelstudio’s te pompen.Toch zijn er een aantal games die hun tijd vooruit waren en eerder al de combinatie tussen extreme sports en games hebben gemaakt. Toegegeven: de technische mogelijkheden waren nog beperkt, waardoor je niet hetzelfde gevoel hebt bij deze oudere games. Toch is in ieder geval Skate or Die! de moeite om te benoemen, omdat deze bijna 30 jaar oude game toch een begrip is geworden.
Het skaten in Skate or Die! ging verder dan alleen races. Ook de skatecultuur en de avonturen om de wedstrijden heen werden in de game gestopt. Zo moet je op de board de stad door en kun je aankopen doen in de skate shop. De game heeft bij de ontwikkeling de nodige inspiratie geput uit een spel uit de arcadehallen uit die tijd. 720⁰ was een arcadegame met een uniek concept. Je moet tricks blijven uitvoeren om de game door te laten gaan. Wanneer de tijd bijna om is, komt de tekst Skate or Die! in beeld. De game kent 4 verschillende events: slalom, ramp, downhill en jump. Naast Skate or Die! en 720⁰ waren er ook andere games die het extreme sports genre ontdekte. Games zoals Downhill Challenge, Excitebike en Slalom waren er ook vroeg bij. Hoewel deze games dan meer weg hebben van racegames.
Voor Skate or Die! fans was de koek echter nog niet op. De game bleek succesvol genoeg te zijn geweest om in de jaren nadien nog een vervolg te krijgen. Eerst moesten we het nog doen met een wintervariant met de naam Ski or Die, maar in 1990 kregen we het echte vervolg. Skate or Die 2: The Search for Double Trouble. Surfend op het succes werden er in die jaren ook nog twee Gameboy Skate or Die’s uitgewerkt, waarna de serie zelf ook met pensioen kon (of gewoon afstierf, zoals de titel doet suggereren. Want wie niet skate, is rijp voor het hiernamaals).
De opmars naar de Extreme Sports Games
Natuurlijk begint de echte extreme sports ervaring pas wanneer er een extra D aan de game wordt toegevoegd. Pas bij 3D krijg je de echte ervaring en beleving en zo is het ook met extreme sportgames. We moeten daarvoor naar halverwege de jaren negentig met de PC, Playstation 1 de Nintendo 64. Een van de eerste games om de mogelijkheden van de N64 uit te testen was Wave Race 64. In 1996 vlogen we met jetski’s uit de startblokken. Wave Race 64 was een racegame waarin het water je om je oren vloog en je met een flinke vaart over het water scheurt. Ondanks de positieve kritiek en goede verkoop, bleef een waardig vervolg van de game uit.
Van Wave Racers naar Snowboard Kids (1998) is maar een kleine stap (of ollie/bunnyhop). Deze racegame op de piste was gericht op een jonge doelgroep. Het spelletje is een racegame met pick-ups en lijkt daarmee erg op Mario Kart. Echter moeten deze power-ups worden gekocht met geld dat je verdient onder andere met het uitvoeren van tricks. Daarnaast was er ook een speciale halfpipe mode, maar in de kern was Snowboard Kids een racegame met cartoonie figuren en upbeat muziek. Het vervolg Snowboard Kids 2 zou een jaar later uitkomen en een vergelijkbaar concept kennen.
De ollie, manual en de vlaflip
Een serie waar we op gemak een eigen feature aan hadden kunnen wijden zijn de Tony Hawk games. Van de Pro Skaters, tot Underground en een aantal andere subtitels en remakes. Er zijn wel een stuk of 30 verschillende games uitgebracht en je moet wel een board voor je kop hebben, wil je nog nooit van de serie hebben gehoord. De serie begon succesvol, terwijl de reeks tegen het einde een beetje dood was gebloed. Op PS1/N64-generatie console zijn de eerste drie Tony Hawk’s Pro Skater games uitgekomen. Het echte succes kwam bij deeltje 2 en ik kan me nog herinneren dat er op TMF een competitie werd gehouden wie de meeste punten kon scoren op “Hangar”.
In de Tony Hawk’s Pro Skater serie moet je binnen 2 minuten zoveel mogelijk opdrachten uitvoeren. Deze opdrachten varieren tricks uitvoeren, tot het verzamelen van de SKATE en COMBO letters, het vinden van de secret tape tot het doen van een specifieke trick op een stukje van de map. Naast 5-6 van deze levels heb je ook nog enkele competitielevels die draaien om het maken van tricks en een hoge score veroveren. Deze bekende structuur van de THPS games zal pas bij deeltje 4 op de schop gaan.
Naast de gameplay, zat het ook wel snor met de muziek. In plaats van de gebruikelijke gecomponeerde bliepjes, mochten bekende rock- en hiphopacts aan de slag met de soundtrack van de Tony Hawk games. Zo wordt je in je skategeweld ondersteund door bijvoorbeeld Papa Roach, Public Enemy, Del tha Funkee Homosapien, The Ramones en Rage Against the Machine. Stuk voor stuk tracks die bij liefhebber van de game nog regelmatig herrineringen zullen oproepen.
Tot Nu toe!
Het succes van de Tony Hawk’s Pro Skater serie heeft geleid tot een sneeuwbaleffect. Begin deze eeuw zijn er een hoop extreme sportgames uitgekomen die allemaal tot op zekere hoogte zijn geinspireerd door de serie. Dat kan zijn door het tricksysteem of bijvoorbeeld de uitdagingen, maps en carrieremode. Na het tijdperk Tony Hawk, heeft Activision het stokje overgedragen aan EA die met Skate de hiërarchie op z’n kop zetten. Hoe dit allemaal verdergaat leest je natuurlijk in deeltje twee. Voor nu stuiter ik er weer vandoor!
Bron: Stephan Stuij / StarGamers
